2019-10-27, Maciej Kalisiak
Ruszył Synod Młodych!

We wrześniu 2019 w naszej Diecezji rozpoczął się Synod Młodych. Młodzi ludzie, razem z biskupami i kapłanami przez cały rok będą pochylać się nad tematem młodzieży w naszych diecezjach. Także w naszej parafii powstał Zespół Parafialny, którego pierwszym zadaniem było opracować ankietę dotyczącą młodzieżowych aktywności w naszym Kościele.

Prosimy Was o modlitwę za ten Synod! Więcej możesz dowiedzieć się na stronie Diecezji: https://florianska3.pl

2018-05-18, ks. Andrzej Dybek
Kopia obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w naszej Parafii

W piątek, 18 maja 2018 r. przed godziną 19 przyjechał do naszej parafii obraz Matki Bożej Jasnogóskiej.

Prawie przez dobę do godziny 18.30 19 maja w naszej parafii była "Jasna Góra".

Peregrynacja obrazu w naszym kościele rozpoczęła się od uroczystego powitania w bramie przy kościele, następnie obraz został wniesiony przez braci z Totus Tuus do kościoła na przygotowane wcześniej miejsce.

O godzinie 19.00 odbyła się uroczysta Msza św., której przewodniczył Jego Ekscelencja Arcubiskup Henryk Hoser. Msze św. koncelebrowali: Ks. proboszcz Andrzej Dybek, ks. dziekan Andrzej Kuflikowski, ks. Zygmunt Wikrowski (proboszcz parafii z Nobla 16), ks. Krzysztof Ukleja (proboszcz z parafii Najczystszego Serca Maryi z placu Szembeka), ks. Wacław Madej (proboszcz z parafii Bożego Ciała na Kamionku), ks. Marek Kruszewski (proboszcz z parafii św. Patryka na Gocławiu), ks. Grzegorz Kowalczyk (proboszcz z parafii Narodzenia Pańskiego z Witolina), ks. Adam Szkóp (proboszcz z parafii Nawrócenia św. Pawła Apostoła na Grohowie), ks. Tomasz Zaczkiewicz SAC (proboszcz z parafii św. Wincentego Pallottiego ze Skaryszewskiej). Pełna relacja wkrótce.

Wspólnota Abba



Abba to katolicka wspólnota charyzmatyczna, zaangażowana w dzieło Nowej Ewangelizacji.

Naszym celem jest:

• prowadzenie ludzi do poznania Boga jako Ojca (Abba) – bliskiego, dobrego, przebaczającego, a jednocześnie potężnego, świętego i nieskończonego.
  
• pojednania z Kościołem – braćmi i siostrami posiadającymi wspólnego Ojca, poprzez głębokie osobiste nawrócenie, sakramentalne pojednanie i społeczne / organiczne włączenie w Kościół – Ciało Chrystusa.
  
• zakorzenienia w lokalnej wspólnocie – pragniemy aby każdy, kto poznaje Ojca, znalazł swoje miejsce w Kościele (również w naszej wspólnocie ;) ) które będzie tworzył i budował.

To, co przekonało nas, że Bóg jest realny i chce działać w dzisiejszym świecie, to głębokie doświadczenie Jego miłości. Uznając Jezusa jako Pana i Zbawiciela, chcemy stawać się coraz bardziej podobni do Niego i dzielić się Dobrą Nowiną z innymi. Ważny jest dla nas fundament Słowa Bożego (2 Tm 3,16-17), uwielbienie Boga (Ps 100), modlitwa osobista i za siebie nawzajem (Jk 5,16) oraz jedność chrześcijan – w jednym Kościele, którego głową jest Chrystus (J 17, 21-23).




Począwszy od swojego powstania w 2002 roku, Abba spotyka się regularnie przy parafii Miłosierdzia Bożego w Warszawie. Nasza wspólnota posiada opiekuna, którym obecnie jest ks. Marcin Malmon, zaś świeckim liderem odpowiadającym za codzienne działanie wspólnoty jest Michał Jeleń.

Abba Youth



Jesteśmy wspólnotą młodych osób kochających Boga. Spotykamy się, aby poznawać kim jest Bóg, jaki jest i czego pragnie dla naszego życia. Zależy nam nie tylko na zrozumieniu Boga, ale przede wszystkim na codziennym doświadczaniu Jego miłości, bliskości i działania w naszym życiu. Abba Youth jest miejscem, gdzie możemy razem odkrywać i uczyć się jak żyć z Bogiem na 100%, bo już dawno przekonaliśmy się, że życie z Bogiem nie wygląda tak, jak często je sobie wyobrażamy - to życie pełne, pełne pasji, wyzwań, ekscytacji, kreatowności, przyjaźni i miłości.





Wierzymy w to, że już w młodym wieku możemy doświadczać naszego niebiańskiego Taty. Samuel, Dawid, Józef - wszyscy doświadczali potężnego działania Boga od najmłodszych lat.

Spotykamy się w każdy piątek o godzinie 18:00 w parafii przy Ateńskiej (salka nad zakrystią), oglądamy filmy, słuchamy ciekawych ludzi, inspirujących historii. Oprócz tego zdarza się czasem, że robimy coś nowego/dziwnego/głupiego, co akurat wpadnie do głowy.

Odnowa w Duchu Świętym



„Odnowa w Duchu Świętym w Kościele katolickim zwana także Katolicką Odnową Charyzmatyczną, nie jest jednolitym ruchem o zasięgu światowym. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela, lub grupy założycieli, nie ma też listy członków”.

Jest to wysoce zróżnicowany zespół jednostek i grup podejmujących różne działania, często od siebie niezależne, na różnym etapie rozwoju i o różnorodnie rozłożonych akcentach.Te osoby i grupy łączy to samo doświadczenie. Stawiają sobie one również te same cele”(fragment preambuły Statutów Międzynarodowych Służb Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej – ICCRS).

Ważnym wydarzeniem w życiu każdej z osób należących do grupy modlitewnej Odnowy w Duchu Świętym jest Chrzest w Duchu Świętym.

Chrzest w Duchu Świętym, zwany także „wylaniem Ducha Świętego” lub „modlitwą odnowienia darów Ducha Świętego” nawiązuje do biblijnej i historycznej Pięćdziesiątnicy (Dz 2, 1-41). W tym dniu apostołowie otrzymali Ducha Świętego (zostali ochrzczeni w Duchu Świętym), czemu towarzyszyło mówienie językami i przepowiadanie Jezusa z mocą (nawróciło się ok. 3 tys. ludzi).

Jest to wydarzenie pozasakramentalne, lecz wypływające z sakramentu chrztu oraz bierzmowania. Polega na ożywieniu darów złożonych przez Boga w człowieku w czasie udzielania sakramentów. Wiąże się ze szczególną interwencją Ducha Świętego w życie człowieka. Dzięki niej człowiek nawiązuje osobową więź z Bogiem, pogłębia się jego świat modlitwy, życie staje się pełne pokoju i radości związanych z bliskim przeżywaniem obecności Boga, pojawia się pragnienie opowiadania innym o swoim przeżywaniu wiary.

Chrzest w Duchu Świętym odbywa się zwykle podczas modlitwy całej wspólnoty z nałożeniem rąk na człowieka, który prosi o to. Często taką modlitwę poprzedza kilkutygodniowe seminarium życia w Duchu (zwane też rekolekcjami ewangelizacyjnymi Odnowy). Polega ono na codziennym, samodzielnym rozważaniu Słowa Bożego, słuchaniu konferencji oraz na dzieleniu się swoimi doświadczeniami z modlitwy w małych grupach. Seminarium życia w Duchu to podstawowa forma ewangelizacji proponowana przez ruch Odnowy w Duchu Świętym. Prowadzi do nawrócenia się od grzechu, przyjęcia Jezusa jako Pana i Zbawiciela swojego życia, a następnie do przyjęcia charyzmatów, otrzymywanych po to, by służyć innym.

Spotkania grup Odnowy w Duchu Świętym mają kilka charakterystycznych elementów:

Modlitwa spontaniczna. Rzecz najbardziej typowa dla grup charyzmatycznych. Uczestnicy stoją lub siedzą w kręgu, modląc się równocześnie lub na przemian wypowiadając słowa uwielbienia, dziękczynienia i prośby. Wszystko to przeplatane jest piosenkami i tzw. modlitwą w językach, polegającą na uwielbianiu Boga głosem, jak gaworzące dziecko. Najważniejszym momentem modlitwy jest odczytanie kilka razy przygotowanego fragmentu Pisma Świętego. Po chwili ciszy następuje tzw. echo Słowa; zebrani odpowiadają na przeczytany fragment mówiąc, jak odnosi się on do ich życia.

Grupy dzielenia. Członkowie wspólnoty podzieleni są na mniejsze grupy, które mają własne spotkania. Jest to czas dzielenia się doświadczeniami z własnego życia. Podczas tego spotkania nie prowadzi się dyskusji, nie poucza innych i nie komentuje się cudzych wypowiedzi, ale przede wszystkim słucha.

Katecheza. Głoszona przez kapłana lub osobę świecką, może dotyczyć m.in. spraw życia duchowego, codziennych problemów, poznawania Pisma Świętego i nauczania Kościoła itp. Z wyjątkiem katechez wygłaszanych w ramach Seminarium Życia w Duchu (nazywanego też REO – Rekolekcjami Ewangelizacyjnymi Odnowy), które powinna przejść każda osoba we wspólnocie, tematyka uzależniona jest od zapotrzebowania grupy.

Modlitwa wstawiennicza. Jeżeli ktoś prosi o szczególną modlitwę w jakiejś sprawie, członkowie wspólnoty lub specjalna grupa, prowadzą tzw. modlitwę z nałożeniem rąk. Osoba zainteresowana klęka lub siada na krześle, a zespół modlitewny nakłada ręce na jej głowie lub ramionach, prosząc Boga o rozwiązanie problemu. Doświadczenie pokazuje, że modlitwa taka jest bardzo owocna, pomaga w przełamaniu wielu oporów przed Bogiem. Czasem też jej skutkiem jest uzdrowienie fizyczne. Każde spotkanie grup Odnowy jest nieco inne.

W parafii Miłosierdzia Bożego spotkania modlitewne grupy Odnowy w Duchu Świętym „Winnica Pańska” odbywają się w czwartki po Mszy Świętej wieczornej (ok.19.15) w sali Domu Parafialnego. W każdy trzeci czwartek m-ca spotykamy się w kościele na Adoracji Najświętszego Sakramentu.
Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy, uwielbienia Boga i dzielenia się świadectwem życia.

ŚWIADECTWO

Mam na imię Krystyna, obecnie mam 63 lata, do Odnowy trafiłam przed 22-ma laty. Od 30-tu lat choruję na astmę. We wspólnocie Odnowy w Duchu Świętym doświadczam łaski uzdrowienia duchowego i fizycznego. Przede wszystkim poprzez wspólnotę odkryłam żywą obecność Boga w Sakramentach Świętych. Mam przekonanie, że plan zbawienia Bóg realizuje we mnie poprzez posługę Kościoła Świętego. Odkryłam Kościół, jako moją Matkę, w której dokonuje się proces mojego nawrócenia i uzdrowienia. Po spowiedzi generalnej z całego życia doświadczyłam łaski uzdrowienia wewnętrznego, Bóg napełnił moje serce miłością i pokojem. Kiedy Bóg dotknął mojego serca, rozpoczął się proces uzdrowienia fizycznego, który trwa do dzisiaj. W moim sercu gości radość i nadzieja, która mi towarzyszy, nawet w trudnych doświadczeniach. Chwała Panu!

Ruch Rodzin Nazaretańskich



Wzorem dla nas jest życie Świętej Rodziny z Nazaretu, która uczy, że świętość realizuje się w codzienności przeżywanej z Bogiem i w braterskiej wspólnocie.

Ruch Rodzin Nazaretańskich wyrósł z inicjatywy ks. Tadeusza Dajczera (+2009) i ks. Andrzeja Buczela (+1994) oraz grupy osób świeckich, którzy utworzyli w 1985 r. w Warszawie - w oparciu o kierownictwo duchowe - pierwszą wspólnotę ewangelizacyjną. Od 1987 r. Ruch Rodzin Nazaretańskich zaczął się dynamicznie rozwijać w wielu diecezjach Polski, a także za granicą. Znana i ceniona książka autorstwa ks. Dajczera Rozważania o wierze jest w przeważającej mierze zapisem jego konferencji głoszonych do członków pierwszej wspólnoty. Tym, którzy pragną głębokiego zjednoczenia z Chrystusem, daje ona praktyczne wskazania, jak kroczyć ku Niemu na drodze wiary i nieustannego nawrócenia.

Żyć duchowością Ruchu to dążyć do zjednoczenia z Chrystusem przez komunię z Maryją. Przewodnikami na tej drodze są święci: Józef, Maksymilian Kolbe, Jan Paweł II, Juan Diego, Teresa od Dzieciątka Jezus a także Faustyna Kowalska. Szczególną rolę pełni życie sakramentalne, zwłaszcza umiłowanie Eucharystii oraz duchowa pomoc kapłana, która może przybrać formę stałego spowiednictwa lub kierownictwa duchowego.

Od 2007 r. podjęto - we współpracy i pod opieką hierarchii Kościoła - wysiłek odczytania, przemyślenia i sformowania wsłaściwego Ruchowi charyzmatu, czyli daru Ducha Świętego, którego udziela On Kościołowi za pośrednictwem Ruchu. Sprecyzowano założenia duchowej zasady pracy formacyjnej oraz ujęto w formę prawną struktury organizacyjne. Te wysiłki zaowocowały powstaniem statutu oraz komentarza dp Aktu oddania Matce Bożej, który streszcza istotę duchowości Ruchu.

Obecnie Ruch w Polsce istnieje jako federacja ponad dwudziestu stowarzyszeń diecezjalnych, działając w oparciu o statut zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski w czerwcu 2013 r. Delegatem Episkopatu do spraw Ruchu jest Ks. Bp Andrzej Siemieniewski.

W Ruchu Rodzin Nazaretańskich jest miejsce dla wszystkich: dla rodzin, osób samotnych, młodzieży, dzieci, ludzi chorych; dla tych, którzy Boga już odnaleźli oraz tych, którzy dopiero Go poszukują. Członkowie Ruchu uczestniczą co tydzień w spotkaniu modlitewnym, biorą udział w formacji Duchowej w ramach spotkań Ruchu w Archidiecezji, uczestniczą też w rekolekcjach adwentowych i wielkopostnych, organizują wyjazdy rodzin w czasie wakacji letnich i zimowych.

Serdecznie zapraszamy na spotkania w środę do sali przy kancelarii parafialnej, po Mszy św. wieczornej z Nowenną do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Chór Epifania



Chór EPIFANIA powstał w 1991 r.

Jego założycielem i pierwszym dyrygentem był Wiesław Jeleń. Obecnie chórem dyryguje Zuzanna Falkowska.

Chór tworzą ludzie młodzi, głównie studenci i absolwenci warszawskich szkół i uczelni. Choć w życiu zawodowym każdy z nich objął inny kurs – są wśród nich fizycy, matematycy, biolodzy, pedagodzy, historycy, geolodzy, ekonomiści, lekarze, informatycy, etc. – to łączy ich pasja śpiewania. Wspólnego śpiewania! Od 2002 roku Epifania działa przy parafii Miłosierdzia Bożego przy ulicy Ateńskiej 12 w Warszawie – wcześniej śpiewali w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy, również na warszawskiej Saskiej Kępie.

Epifania była jednym z chórów, które w 1994 r. utworzyły Federację CAECILIANUM – ogólnopolską organizację skupiającą chóry kościelne. Wraz z innymi zespołami zrzeszonymi w warszawskim oddziale Caecilianum uczestniczą w życiu Archidiecezji Warszawskiej, zapewniając oprawę liturgiczną ważnych wydarzeń, takich jak pielgrzymki Jana Pawła II i Benedykta XVI do Polski – śpiewali podczas Mszy świętych na placu Piłsudskiego w 1999 r. i w 2006 r.





Epifanię można usłyszeć także poza stolicą – odwiedzili różne miejsca w kraju i za granicą, biorąc udział w konkursach i przeglądach chóralnych. Najważniejsze z ich ostatnich osiągnięć to:

2007 r. – I miejsce oraz wyróżnienie na Konkursie Chóralnym im. Wacława z Szamotuł w Szamotułach,
2008 r. – dwa srebrne dyplomy na III Międzynarodowym Festiwalu Chóralnym „Musica Sacra” w Bratysławie (Słowacja),
2008 r. – złoty dyplom i GRAND PRIX na III Ogólnopolskim Konkursie „Ars Liturgica” w Gnieźnie,
2009 r. – dwa srebrne dyplomy na V Międzynarodowym Festiwalu Chórów „Gaude Cantem” w Bielsku Białej,
2013 r. – I miejsce na IX Ogólnopolskim Przeglądzie Chórów Kościelnych Pieśni Pokutnej i Pasyjnej Metropolii Górnośląskiej w Żorach,
2014 r. – II miejsce na III Ogólnopolskim Konkursie Chórów im. św. Jana Bosko w Aleksandrowie Kujawskim.

Wydają również płyty. Najważniejszą z nich jest oratorium Stabat Mater A. Dvořáka, nagrane w 2006 roku dla uczczenia pierwszej rocznicy śmierci papieża Jana Pawła II – wykonali je wraz z Warszawskim Chórem Międzyuczelnianym, orkiestrą Sinfonia Nova i solistami, pod dyrekcją Łukasza Wojakowskiego.

Chór Epifania współpracował także z:
– kameralną orkiestrą Concentus Pro Arte, którą dyrygował prof. Włodzimierz Porczyński,
– zespołem muzyki dawnej Il Tempo kierowanym przez Agatę Sapiechę,
– solistami Teatru Wielkiego i Opery Kameralnej,
– orkiestrą Sinfonia Viva kierowaną przez Tomasza Radziwonowicza,
– orkiestrą kameralną Sinfonietta Saska
i innymi.

W 2009 r. Chór Epifania został odznaczony przez Federację Caecilianum medalem Gloriam Dei Cantare za całokształt dokonań artystycznych.

Więcej na stronie: http://chorepifania.pl

Totus Tuus



Kościelna Służba Porządkowa TOTUS TUUS jest zgromadzeniem-stowarzyszeniem mężczyzn o charakterze publiczno-katolickim, mająca stanowić zgodnie z życzeniem Ojca Świętego Jana Pawła II odnowę mężczyzn w duchu świętej wiary katolickiej.

Kościelna Służba Porządkowa TOTUS TUUS jest stowarzyszeniem, którego członkowie zapewniają ład i porządek podczas uroczystości religijnych. Ich służba wypływa z wiary i ześcisłej więzi z Kościołem.

Celem Kościelnej Służby Porządkowej TOTUS TUUS jest poznawanie nauki społecznej Kościoła oraz przyczynianie się do wzrostu chwały Bożej przez pogłębianie życia religijnego i sakramentalnego oraz odnowa duchowa mężczyzn przez pracę nad sobą, pracę na rzecz drugiego człowieka oraz pracę w Kościele.

Podczas służby Bracia noszą garnitury i furażerki z herbem Papieża. Każdy z braci posiada identyfikator.

Głównym zadaniem Kościelnej Służby Porządkowej TOTUS TUUS jest pełnienie roli służebnej wobec Kościoła, troszcząc się o zabezpieczanie należnego ładu i porządku podczas nabożeństw i uroczystości kościelnych, zwłaszcza w czasie licznych zgromadzeń wiernych, np. Boże Ciało, czy Droga Krzyżowa ulicami miasta.

Ważne jest by mężczyzna budował swój autorytet męża i ojca w oparciu o Biblię i dobrą tradycję wychowania.

Jeśli jesteś zainteresowany w przystąpieniu do TOTUS TUUS

Jeśli skończyłeś 18 lat, jesteś mężczyzną i praktykującym katolikiem pozostającym w duchowej łączności ze Stolicą Apostolską i nauczaniem Ojca Świętego, zapraszamy na spotkania w ostatnie poniedziałki miesiąca (z wyjątkiem wakacji) po Mszy św. Wieczornej do sali przy Kancelarii Parafialnej. (ok. godz. 19:15).

Służba powstała w odpowiedzi na apel do mężczyzn ks. kard. Stefana Wyszyńskiego skierowany w maju 1979 r., aby pomogli w zapewnieniu porządku podczas pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny. Zgłosiło się 20 tys. mężczyzn, a po zakończeniu pielgrzymki zorganizowano grupy porządkowe w parafiach. Prymas Polski kard. Józef Glemp zatwierdził Służbę dekretem przed drugą pielgrzymką Jana Pawła II w 1983 r.

Koła Różańca Świętego



"Żywy Różaniec" jest zorganizowaną wspólnotą osób, które modlą się codziennie na różańcu. Organizacja ta odpowiada kształtowi samej modlitwy różańcowej, która polega na rozważaniu 20 tajemnic z życia Jezusa i Maryi przy jednoczesnym odmawianiu przy każdej tajemnicy jednego "Ojcze nasz" 10 "Zdrowaś Maryjo" i jednego "Chwała Ojcu".

Każda "Żywa Róża" składa się z 20 osób, a każda z nich odmawia codziennie przynajmniej jedną tajemnicę różańca. Koniecznie jednak tę, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania raz w miesiącu, przy "zmianie tajemnic". Przy tej zmianie, co miesiąc, wszystkim członkom przydziela się nowe tajemnice do odmawiania, w taki jednak sposób, aby w jednej "Żywej Róży" były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice w sumie dwadzieścia. Tak więc, nawet, gdy poszczególni członkowie "Żywej Róży" odmawiają dziennie tylko jedną tajemnicę, to w całej Róży rozważany jest cały różaniec, czyli wszystkie części i tajemnice.

Źródło: http://www.krakow.sercanie.pl/zywy-rozaniec/508-zywy-rozaniec-co-to

Ministranci



W naszej Parafii opiekę nad Służbą Liturgiczną sprawuje ks. Czarek Szałkowski.

WITAMY WSZYSTKICH PARAFIAN I GOŚCI
ODWIEDZAJĄCYCH NASZĄ STRONĘ PARAFIALNĄ!

Nasza Rzymskokatolicka Parafia Miłosierdzia Bożego znajduje się w Warszawie, na Saskiej Kępie, przy ul. Ateńskiej 12.


Zapraszamy na Msze Święte:

Niedziela i Święta:
7:00, 8:30, 10:00, 11:30, 13:00, 18:30

Dni powszednie:
7:00, 9:00 (sobota), 15:00 (poniedziałek-piątek), 18:30

Zapraszamy także na inne nabożeństwa oraz na spotkania wspólnot. Do zobaczenia!

Całun Turyński

DROGA ŚWIĘTEGO CAŁUNU PRZEZ POLSKĘ ZACZĘŁA SIĘ U NAS
TADEUSZ KRAJEWSKI

Wszystko zaczęło się w Parafii Miłosierdzia Bożego w Warszawie na ul. Ateńskiej 12. Druga kopia Całunu na prośbę księdza kustosza Sanktuarium Licheńskiego Eugeniusza Makulskiego znalazła się w Licheniu. Przywiozłem ją wraz z kopią umieszczoną na Ateńskiej i podarowałem nowowybudowanej Bazylice Najświętszej Marii Panny. Od marca 2003 r. kopia ta jest tam udostępniana pielgrzymom.

Życzliwie przyjęte kopie Cudownej Relikwii nasunęły mi myśl by umocnić kult Bożego Miłosierdzia poprzez Całun właśnie. By wierni wypowiadając słowa "Koronki"- "dla Jego bolesnej Męki..." mogli tę Mękę wizualnie adorować i przeżywać w znakach odbitych na Całunie. Udałem się tedy do Rzymu po dwie kolejne kopie Całunu Turyńskiego. Jedna z nich została ofiarowana do kościoła św. Barbary w Warszawie na ręce księdza proboszcza Stefana Kośnika, oficjała Sądu Metropolitalnego Warszawskiego. Uroczystość jej poświęcenia miała miejsce w marcu 2003 r. Drugą kopię przekazałem dla Ojców Dominikanów w Polsce poprzez Ojca Konrada Hejmo w Rzymie, z nadzieją, że kopia ta będzie peregrynować po kościołach i klasztorach dominikańskich w Polsce.

Dnia 13 marca 2003 r. podczas audiencji generalnej na Watykanie Ojciec Święty Jan Paweł II pobłogosławił trzy kolejne , nabyte przeze mnie kopie Całunu Turyńskiego, które wcześniej zaproponowałem następującym osobom i miejscom:
1. Księdzu arcybiskupowi Władysławowi Ziółkowi do Archidiecezji Łódzkiej. Po uroczystości w Rzymie kopię odebrał delegowany przez J.E. kapłan.
2. Dla Bazyliki Ojców Franciszkanów w Krakowie. Odebrali przybyli: Przełożony Klasztoru i dwaj Jego współbracia.
3. Dla Archidiecezji Wrocławskiej pobłogosławioną kopię przywiozłem do Wrocławia i wręczyłem bezpośrednio księdzu kardynałowi Henrykowi Gulbinowiczowi.
4. W Łodzi, w Niedzielę Palmową 2003 r., kopia Całunu była niesiona w procesji ulicą Piotrkowską w asyście księży biskupów, duchowieństwa i ludu Bożego. Następnie została umieszczona na stałe w Bazylice Katedralnej św. Stanisława Kostki.
5. W Krakowie, również w Niedzielę Palmową 2003 r., umieszczono kopię w Bazylice Ojców Franciszkanów w kaplicy Męki Pańskiej. Uroczystości przewodniczył ksiądz kardynał Franciszek Macharski.
6. We Wrocławiu poświęcenie Całunu miało miejsce 12 września 2003 r. Kopia Całunu Turyńskiego została uroczyście wprowadzona do kościoła św. Krzyża z XII wieku na Ostrowie Tumskim. Uroczystości przewodniczył ksiądz kardynał Henryk Gulbinowicz przy udziale duchowieństwa, przedstawicieli miasta, uczelni akademickich, wojska i ludu Bożego.

Zachęcony tak niezwykłym przyjęciem Całunu przez hierarchów Kościoła i lud Boży, pojechałem w maju 2003 r. do Rzymu po odbiór zamówionych wcześniej czterech kopii Całunu Turyńskiego. Te, jak i poprzednie, do Rzymu dostarczono mi z Turynu, gdzie są wytwarzane. Wcześniej udałem się do Gdańska i zaproponowałem ofiarowanie kopii Całunu arcybiskupowi Tadeuszowi Gocłowskiemu dla Archidiecezji Gdańskiej. Następnie w Lublinie księdzu arcybiskupowi Józefowi Życińskiemu dla Archidiecezji Lubelskiej oraz listownie księdzu arcybiskupowi Damianowi Zimoniowi. Propozycje moje zostały z wdzięcznością przyjęte. Kopie te zostały pobłogosławione przez Ojca Świętego Jana Pawła II pod koniec uroczystości na Watykanie z okazji Narodowej Pielgrzymki Polaków dnia 19 maja 2003 r. Z Rzymu do Lublina, Gdańska i Katowic zabrali je upoważnieni przez księży arcybiskupów kapłani, będący wówczas ze swymi pielgrzymkami. Obecnie spodziewam się ogłoszenia terminu i miejsca zainstalowania tych kopii w świątyniach. Czwartą kopię dałem Ojcom Franciszkanom do sanktuarium w Niepokalanowie. Jest tam umieszczona od sierpnia 2003 r.

Moim pragnieniem jest uzyskanie zgody J.E. Księdza Prymasa, by kopia Całunu mogła nawiedzać parafie Archidiecezji Warszawskiej na życzenie księży proboszczów. A jeśli byłoby to możliwe, po wybudowaniu świątyni Bożej Opatrzności, by mogła zostać tam umieszczona na stałe.

Niedawno zwrócili się do mnie księża Diecezji Płockiej z pytaniem, czy kopia Całunu Turyńskiego mogłaby nawiedzić ich parafie. Gdy byli ze swymi pielgrzymami w Licheniu i Niepokalanowie zastali tam kopie Całunu. Tak na nich jak i na pielgrzymach zrobiły one wielkie wrażenie. W odpowiedzi zaproponowałem kolejną kopię Całunu Turyńskiego dla potrzeb Diecezji Płockiej. Propozycja została przyjęta. Kopia Całunu zostanie zgodnie z decyzją księdza biskupa płockiego Stanisława Wielgusa na stałe umieszczona w Katedrze Płockiej i stamtąd na życzenie księży proboszczów będzie nawiedzać świątynie w tej diecezji. Ordynariusz ksiądz biskup Wielgus wydelegował proboszcza katedry i dwóch kapłanów oraz podjął starania u ks. arcybiskupa Stanisława Dziwisza o pobłogosławienie tej kopii przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Tak się też stało; w dniu 19 listopada Ojciec Święty pobłogosławił nam kopię Całunu dla Diecezji Płockiej. W sumie w Polsce znajduje się dotąd 16 kopii Cudownego Całunu. To coś niezwykłego i nie pojętego zarazem: w ciągu zaledwie jednego roku Całun stał się relikwią powszechnie znaną i czczoną. W jego obecności jakże głęboko brzmią krótkie słowa „Koronki”: „dla Jego bolesnej Męki”. Czy nie jest to kolejny cud Bożego Miłosierdzi? A wszystko zaczęło się w Parafii na Ateńskiej. To również znak Boży dla nas wszystkich, dla Parafian i tej Parafii.


Historia Całunu Turyńskiego oraz jego znaczenie dla wiernych
Całun Turyński jest bezcennym, materialnym i historycznym dokumentem i dowodem – życia, śmierci i zmartwychwstania Pana Naszego, Odkupiciela ludzkości, Jezusa Chrystusa. Historia zachowania płótna pogrzebowego nazwanego Całunem i jego niedawne odczytanie jest wielkim dla nas darem Bożej Opatrzności. Przez dwadzieścia wieków jego historia jest wpleciona w wydarzenia historyczne na drodze wędrówki z Jerozolimy do Turynu.

Co mówią odnalezione dokumenty?
Jego dzieje zaczynają się od miasta EDESSA (obecnie URFA w Turcji 560 km na północ od Jerozolimy). Panuje tu dynastia króla ABGARA. Są to lata 13-50, a więc częściowo do 33 roku za życia Chrystusa. Monarcha ciężko choruje. Paraliż odebrał władanie nogami. Doszły do niego wiadomości o nauce i uzdrowieniach Zbawiciela, do którego wysyła list przez swego posłańca. Ten wraca z wiadomością, że zaproszenie jest przyjęte, ale Chrystus przyśle jednego ze swych uczniów do Edessy – gdy jego misja dobiegnie końca. Jeden z siedemdziesięciu uczniów przybywa do tego miasta do króla. Wchodząc do komnat trzyma nad czołem Całun – tak złożony, że twarz Zbawiciela jest widoczna. Leżący monarcha widzi wielką jasność bijącą z trzymanego płótna. Natychmiast odzyskuje władanie w nogach i podbiega do apostoła imieniem Tadeusz. Zostaje uleczony. Jest w Edessie pewna ilość wyznawców Chrystusa. Opiekują się Całunem, który staje się cudownym znakiem i dowodem działalności Zbawiciela. Oprócz odnalezionych w grotach skalnych manuskryptów syryjskich, mówił o tym Papież Stefan III w roku 1130. Jest to również potwierdzone w dokumentach Biblioteki Watykańskiej tzw. KANONACH z XII wieku. Całun przebywał w Edessie do roku 944. Syn monarchy też był jego wielkim adoratorem. Natomiast wnuk – późniejszy król MANU VI zaczął prześladować chrześcijan, którzy w większości opuścili to miasto. W obawie o Całun – ukryli go bez przekazania wiadomości gdzie, a ci co ją znali – pomarli. Edessę kilkakrotnie nawiedzały powodzie w latach 201, 303, 413 i 525. Ta ostatnia zniszczyła miasto, jego zamki i kościoły. Zginęła 1/3 mieszkańców miasta. Mury miasta zostały rozmyte. Tylko niewielka część ocalała. Podczas ich odbudowy właśnie w tej ich części najmniej zniszczonej, gdyż wybudowanej na wzgórzu – znaleziono zamurowaną skrzynię z Całunem. Stare kroniki i ustne poprzez pokolenia przekazy ocaliły pamięć i przywróciły świetność i świętość ocalałej relikwii. Ponowiły się cudowne zjawiska i uzdrowienia w czasie modlitw przy nim. W dwadzieścia lat potem (rok 544) Essenczycy oblegli Edessę, prośby o ocalenie składane przed CAŁUNEM ocaliły miasto. Wytworzyła się nowa wspólnota chrześcijan. Przybywali ludzie z okolicznych miast. I to jego sława spowodowała, że władca sąsiedniego kraju sam cesarz Bizancjum w Konstantynopolu zapragnął mieć Całun u siebie. Gdy nie pomogły propozycje zakupu, dokonał pojmania znanych osobistości i oblężenia miasta Edessy. W końcu pieniądze i strach zwyciężyły. Całun znalazł się w Konstantynopolu. Cesarz Jan Krukauze umieszczał go kolejno w trzech świątyniach. Zapraszał monarchów z sąsiedztwa. W trakcie Czwartej Wyprawy Krzyżowej w otoczonym przez wojsko Konstantynopolu nastąpiły rabunki, plądrowanie świątyń – wielki chaos. I w takich okolicznościach – ale nie wiadomo dokładnie w jaki sposób wszedł w posiadanie Całunu rycerz francuski Geofrey de Chamy – jeden z założycieli potężnego zakonu Templariuszy. Następnie wrócił z nim do swojej ojczyzny. Całun znalazł się w Europie. Był to rok 1203.
Znając dotychczasowe burzliwe dzieje Całunu Templariusze utrzymywali w wielkim sekrecie fakt jego posiadania. Był dostępny jedynie wąskiemu gronu przełożonych zakonu. Kroniki podają, że dopuszczano do niego nowo wstępujących do zakonu, żeby jak czytamy "ujrzeć na chwilę najdoskonalsze wyobrażenie Boga oglądane na ziemi". Obawy wydają się uzasadnione. Inny kontynent. Inny świat – nie niosła Całunu pamięć ludzka; jego łaski i pismo kronik.
Templariusze w swoich klasztorach w Europie kopiują z Całunu twarz Zbawiciela. Ale to się wydało. Nie pasowało do wyobrażeń o Bogu. Wprost przerażało. Zaczęto rozgłaszać, że oddają cześć bałwanowi – a więc są bałwochwalcami. Już o wiele wcześniej potężne zamki, zasobność, organizacja – stworzyły wokół dworu króla Francji Filipa VI atmosferę zazdrości i zawiści. Kto bogatszy, potężniejszy pytano: zakon – czy król. Dokonano napaści na zamek w Paryżu. Zwierzchników spalono na stosie, wnętrza obrabowano, klasztory skonfiskowano. Poszukiwania bałwana nie dały rezultatu. Został ukryty. Był to rok 1314. Syn zamordowanego Geofreya de Chamy przechował Całun w rodowej posiadłości Chambrey. W 1389 roku ta rycerska rodzina umieściła go w skromnym drewnianym kościółku u kanoników w Lirey, gdzie na przestrzeni kilku lat był publicznie wystawiany. Szybko rozeszła się wieść, przybywali liczni pielgrzymi. Ale biskup tej diecezji Henryk de Poitres oskarżył wystawców i właścicieli o szalbierstwo polegające jak czytamy "na chytrze pomalowanym płótnie". Chciał go skonfiskować. Napisał w tej sprawie do swego zwierzchnika jakim był wtedy antypapież z Awinionu Klemens VII. Zakazu biskupa wystawienia Całunu kanonicy nie usłuchali. Natomiast zagrożenie istniało. Wnuczka Geofreya – po śmierci swego ojca przez wiele lat poszukiwała godnego i bezpiecznego miejsca dla tej relikwii. Na kilka lat przed śmiercią przekazała Całun księciu Ludwikowi Sabaudzkiemu. Na wiadomość o tym arcybiskup Mediolanu Karol Boromeusz (obecnie święty) złożył ślubowanie, że po Całun z Chambrey uda się w pieszą pielgrzymkę.
14 września 1578 roku książę Emanuel Filibert przeniósł Całun do Turynu, by skrócić długą i męczącą podróż biskupowi. W testamencie natomiast, książę Emanuel polecił, by pieniądze zebrane na jego pogrzeb, przeznaczyć na budowę Kaplicy Całunu. Prace rozpoczęto w 1667 roku, ale dopiero 1 czerwca 1694 roku została w niej złożona skrzynia ze Świętą Relikwią.
W 1898 roku m.in. z okazji trzechsetnej rocznicy założenia Bractwa Przenajświętszego Całunu oraz tysiąc pięćsetnej rocznicy soboru w Turynie, od 25 maja do 2 czerwca wystawiono do publicznej czci Święty Całun, i wówczas wykonano pierwszą jego fotografię. Kilka ujęć wykonał adwokat Secondo Pia. Wówczas doszło do rewelacyjnego odkrycia: tajemnicza figura na Całunie odbita jest w negatywie, a poprzez procesy fotograficzne ukazuje się jako pozytyw, tak jak jest w rzeczywistości. Następne fotografie wykonał Giuseppe Enrie w 1931 roku, a pierwsze, fotografie w kolorze G.B. Judica Cordiglia w 1969 roku. Te fotografie! pozwalają na dokładne i bardzo szczegółowe badanie Całunu.
Do ponownego wystawienia doszło najpierw w maju 1931 roku, i następnie podczas nadzwyczajnego Roku Świętego w 1933 roku. W czasie II wojny światowej Całun przechowywany był w klasztorze benedyktyńskim w Montevergine (Aveliino). W 1973 roku odbyło się pierwsze telewizyjne "wystawienie" Całunu i pobranie próbek w celu dokonania dokładnych badań naukowych. W 1978 i 2000 roku Całun wystawiono w Turynie ponownie. Oba wystawienia nawiedził Ojciec Święty. W 1978 jeszcze jako kardynał, wracając z konklawe po wyborze Jana Pawła I.
Krytycy, którzy uważają Całun za falsyfikat, nie tylko nie potrafią ustalić, jaką techniką został on wykonany, ale też gdzie i kiedy popełniono fałszerstwo. Wiemy już, że nawet przy użyciu współczesnej technologii nie da się skopiować Całunu – tym bardziej nie było to możliwe w średniowieczu. Przez całą historię toczyły się spory – a nawet wojny – wokół kwestii religijnych, filozoficznych, naukowych czy historycznych. Jednak nigdy dotąd nie dysponowaliśmy tyloma dowodami o tak dalekosiężnych skutkach dla ludzi, jak w wypadku tego wydarzenia. Otwiera się przed nami nieograniczona perspektywa. W pełni zrozumiemy to tylko wówczas, gdy zdamy sobie sprawę z ogromnego wpływu, jaki te zadziwiające fakty mogły mieć na nasze osobiste życie – nie tylko teraźniejsze, ale i przyszłe. Tu chodzi bowiem o coś znacznie ważniejszego niż perspektywa życia doczesnego. Tu chodzi o wieczność. Wiele sekretów Całunu Turyńskiego ujrzało światło dzienne dopiero w ostatnim ćwierćwieczu. Można się zastanawiać, czy nie był on przeznaczony specjalnie dla naszych czasów. Gdyby nie program badań kosmicznych i niesłychany rozwój techniki komputerowej, dalej nie wiedzielibyśmy, jak wielki skarb mamy w rękach. Zarówno świadectwa o charakterze medycznym i fizycznym, jak i większość informacji archeologicznych i historycznych uzyskaliśmy w dwóch minionych dekadach, przy czym największy rozwój wiedzy dokonał się w ostatnich latach. Dowodów dostarczyły odkrycia z dziedziny archeologii, botaniki, analizy tkanin, palinologii, analizy kamieni, historii sztuki, egzegetyki, etnologii, bibliologii, studiów nad bliskowschodnimi obrzędami pogrzebowymi, rzymskim uzbrojeniem i sposobami krzyżowania.
Okoliczności związane z ukrzyżowaniem i zmartwychwstaniem historycznego Jezusa Chrystusa oraz ich ślady utrwalone na Całunie Turyńskim nie mają analogii. Ten obraz to nie falsyfikat. Jak się wydaje to najbardziej niezwykła relikwia na świecie, a ukrzyżowanie i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa to bezprecedensowe wydarzenie w całej historii ludzkości.
Odkrycia archeologiczne, medyczne, chemiczne i historyczne dostarczają mnóstwa informacji nie tylko o obrazie ciała i śladach krwi, o ich właściwościach i sposobie powstania, ale również o czasie i miejscu pochodzenia tkaniny, o wydarzeniach, z jakimi była związana, a także o ich uczestnikach i tożsamości ofiary. Dowody te świadczą zarówno o autentyczności Całunu, jak też o ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Po raz pierwszy w historii światowa społeczność ma możliwość obecnie spojrzeć na te wydarzenia w sposób bezstronny i rzeczowy.

Kopie Całunu Turyńskiego w Polsce
Pobłogosławione przez Ojca Świętego w latach 2002-2004 w Watykanie
– ofiarowane przez Tadeusza Krajewskiego –
Apostolstwo Miłosierdzia Bożego w Warszawie

Lista uwzględnia kolejność przekazywania Całunu:
1. Diecezja Warszawsko-Praska – Kościół Miłosierdzia Bożego na Saskiej Kępie (pierwsza kopia w Polsce)
2. Archidiecezja Warszawska – Kościół Św. Barbary, Warszawa
3. Archidiecezja Warszawska – Kościół Św. Józefa, Warszawa Koło
4. Diecezja Włocławska – Sanktuarium Licheńskie, Kaplica
5. Całunu Turyńskiego w Bazylice Najświętszej Marii Panny
6. Archidiecezja Łódzka – bazylika Katedralna Św. Stanisława Kostki, Łódź
7. Archidiecezja Krakowska – Bazylika O.O. Franciszkanów
8. Archidiecezja Poznańska – Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, Poznań
9. Archidiecezja Gdańska – Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, Gdańsk, Księża Zmartwychwstańcy
10. Diecezja Płocka – Katedra w Płocku, Kaplica Św. Zygmunta
11. Archidiecezja Lubelska – Archikatedra p.w. Św. Jana Chrzciciela, Lublin
12. Archidiecezja Katowicka – Katedra p.w. Chrystusa Króla, Katowice
13. Diecezja Kielecka – Bazylika Grobu Bożego, Miechów
14. Na ręce Ojca Konrada Hejmo, dominikanina w Rzymie, do kościołów Ojców Dominikanów w Polsce
15. Archidiecezja Wrocławska – Ostrów Tumski, Kościół Św. Krzyża
16. Na ręce ks. Jerzego Banaka, dla ośrodka apostolatu biblijnego, Dom Słowa Bożego

Nadto przy pomocy Apostolatu Miłosierdzia Bożego kopie tej relikwii zostały nabyte do kościołów przez następujące osoby:
1. Ojcowie Jezuici w Kaliszu – za sprawą Ojca Zdzisława Pałubickiego
2. Ojcowie Dominikanie w Warszawie – z inicjatywy Ojca Tomasza Alexiewicza
3. pani Feliksa Sadowska ze Szczecina – ufundowana dla Kościoła p.w. Bogarodzicy Dziewicy, Szczecin
4. Drugą kopię p. Sadowska ufundowała dla księży Werbistów w Polsce
5. Księża Redemptoryści w Warszawie – staraniem ks. Pawła Mazanka


CAŁUN JAKO RELIKWIA - ZNACZENIE SPOŁECZNO-RELIGIJNE

Papież Jan Paweł II nazwał Całun piątą Ewangelią. W istocie Całun jest tym – co może pomóc tysiącom, może nawet milionom „niewiernych Tomaszów”, zrozumieć świat, uwierzyć. Odnaleźć właściwą drogę. Tym, co nakaże ludziom zrewidować ich dotychczasowe życie. Całun nie jest w sobie wiarą ani religią. On jedynie uzupełnia i wzbogaca naszą wiarę. Ponieważ jednak, jak wiadomo, u Boga nic nie jest wynikiem „nieprzemyślanego” działania, oznacza to, ze wizerunek na Całunie również powstał świadomie, w określonym celu. Widać Stwórca wyznaczył mu misję, której cel jest jedynie Jemu wiadomy. Całun w tym boskim działaniu ma swoje miejsce i przeznaczenie. Wszystko zależy jedynie od naszego stosunku do tej relikwii i roli jaką sami jej wyznaczymy. Może nie pełnić żadnej funkcji, ale może stać się również „latarnia” wskazującą właściwe źródło „światła” – Jezusa…”Jam jest światłością świata: kto idzie za mną nie będzie chodził w ciemności” (J 8,12).

W dniach kryzysu duchowego Całun pomaga umacniać i odzyskiwać wiarę. Nie jako rzecz z „przypomnienia”. Nie jako „martwa relikwia”, lecz jako zawarta w niej i ukryta energia Syna Bożego , nieprzypadkowo tam utrwalona. Bo nie jest to tylko i wyłącznie przedmiot po Chrystusie. Ten wizerunek to ślad Jego samego i Jego męki. Prawdziwej, którą można niemal poczuć, która przypomina i której , dzięki tej niezwykłej formie, nie można wypaczyć lub zbagatelizować. To ON sam - część Jego duchowej energii, która miała swój udział w utworzeniu tego niepowtarzalnego odbicia – dokumentu. Cierpienia zapisane w sposób znany jedynie Jemu. To jest właśnie od wieków niepojęty, materialny ślad dla wątpiących – Jego historycznego istnienia, bytu i aktu zmartwychwstania. Istoty Jego misji.

Dzięki istnieniu Całunu tysiące ludzi nieustannie indoktrynowanych materialistyczną interpretacją świata, którym wskazuje się i udowadnia absurdalność pojęcia zmartwychwstania, spojrzawszy na wizerunek odzyskiwało zachwianą wiarę (mowa nie tylko o oryginalnym płótnie , ale jego kopiach i ich studiowaniu) większość jego zwolenników, jak i przeciwników, intuicyjnie wyczuwała niezwykłość odmienność tej relikwii od wszystkich pozostałych. Wpływa to na świadomość, że została „własnoręcznie” prze Niego wykonana i dotyczy najistotniejszego elementu nauczania, którego nie docenia świat współczesny. Stąd „dowód” o którym każdy może się sam i naocznie przekonać – zobaczyć Go „dotknąć”.

Dlaczego Całun jest tak ważny? Większość nas nie zastanawia się nad tym i nie zdaje sobie sprawy z rangi i znaczenia tego „niepozornego” kawałka płótna w rozwoju społecznym człowieka i w życiu każdej jednostki. Całun może być dla wielu ludzi symbolicznym łącznikiem pomiędzy światem materii i ducha, rodzajem pomostu pomiędzy tymi obydwu światami. „BO JEST Z MATERII I Z DUCHA”. Zawsze w sobie oba te elementy. On udowadnia, a wielu osobom ujawnia istnienie innego, wyższego bytu. Jest potwierdzeniem jego istnienia i ponadczasowego „materialnego” uwarunkowania człowieka . Jest niczym brakujące ogniwo w materialno-duchowym funkcjonowaniu istoty ludzkiej.

Spróbujmy zastanowić się - czy wizerunek znalazł się na płótnie przypadkowo, czy został utworzony świadomie. Wiemy, że całe życie Chrystusa było „wypełnieniem woli Bożej”, ukrzyżowanie, Śmierć i Zmartwychwstanie stanowią w nim punkt centralny. Jest to podsumowanie , cel całej drogi Jego życia i misji. A Całun jest niczym „objawiony list pożegnalny”, testament, w którym zawarł on skondensowany sens swojej misji.. To osobiste wyznanie miłości Chrystusa do człowieka, któremu wybacza wszystko i któremu pozostanie ponadto „ZNAK” mający wspomagać po trudnych chwilach doczesnego bytu. To nie ten kawałek płótna, a cud zmartwychwstania, który został w nim zawarty i utrwalony.

Całun sam w sobie jest „ucieleśnieniem” tego cudu, a wizerunek „duchową personifikacja” Syna Bożego i demonstracją prawdy, o której nauczał. Czy istnieje inne, sensowniejsze wytłumaczenie tego fenomenu?

Może Całun ma spełniać role „duchowego ziarna materii”, która ma w swoim czasie puścic pędy i dać owoce… Siewca odszedł , ale pozostawił „fizyczne nasienie, które wyda duchowy owoc”, swoje ucieleśnienie i ucieleśnienie swojej misji, które są niewidzialną energia i jest w stanie wzbudzać i opanowywać umysły i serca ludzi.

Ktoś sceptycznie nastawiony może postawić pytanie: Skoro Całun jest tak ważny, dlaczego tej sprawy nie nagłaśniano już w momencie samego zdarzenia – przemilczano w przekazach historycznych?

Odpowiedzi może być wiele. Każde działanie ma swój czas. Może misja Całunu była przesuwana na czasy takie jak obecnie, kiedy materializm nieomalże zdominował nasze myślenie. Kiedy pragmatyzm, racjonalizm i nachalna propaganda (media) nieustannie pierze nasze mózgi. Dla ludzi, do których przemawiają wyłącznie konkretne, namacalne argumenty. A może był to osobisty pożegnalny gest Syna Bożego wobec człowieka będący przejawem i zrozumieniem jego ziemskiej ułomności?

Całun dzięki temu, że jest materialny daje się „dotknąć’”, „uchwycić”. Można go „przytrzymać dla złagodzenia należytej równowagi duchowej”. A czy może być bardziej przekonywujący argument i dowód niż „fotografia” sprzed dwóch tysięcy lat, ukazująca Istotę Nadprzyrodzona w momencie opuszczania własnego grobu i przenoszącą się w inny wymiar – do innej rzeczywistości!!!

Całun jest testamentowym świadkiem Chrystusa pozostawionym kolejnym pokoleniom i od nas zależy , jak to wykorzystamy, Wszystko, co dzieje się wokół Całunu , dotyczy misji Chrystusa. Jego śmierć na Krzyżu była początkiem dzieła, które zapowiadał i przygotował . Całun jest pieczęcią i gwarantem obu tych wydarzeń łącznie, przedstawionym w wizerunkowym zapisie. Dowodem oddania życia na krzyżu i zmartwychwstanie.

(na podstawie książki: Zmartwychwstanie relikwii Chrystusa. Całun Turyński jest prawdziwy.)

Msze Święte

• NIEDZIELE I ŚWIĘTA:
  7.00, 8.30, 10.00, 11.30 (z udziałem dzieci), 13.00 i 18.30
  
• DNI POWSZEDNIE:
  7.00, 9.00 (w soboty), 15.00 (od poniedziałku do piątku włącznie), 18.30

Spowiedź
Podczas Mszy Świętej.

Droga Krzyżowa w naszej Parafii odprawiana jest w piątki Wielkiego Postu o godzinie 17:00 dla dzieci, o godzinie 17:45 dla wszystkich.
Gorzkie Żale w naszej Parafii odprawiane są w każdą niedzielę Wielkiego Postu o godzinie 17:45.

Zobacz więcej

Nad bierzmowaniem w naszej Parafii pieczę sprawuje ks. Czarek. W sprawach dotyczących tego sakramenty zapraszamy do kontaktu z nim.

Dla osób przygotowujących się do bierzmowania proponujemy książkę Po co bierzmowanie?

Pierwsza Komunia Święta odbędzie się w naszej Parafii 17 maja 2020 r. (niedziela) o godzinie 10.00.

Rocznica Pierwszej Komunii Świętej odbędzie się w naszej Parafii 24 maja 2020 r. (niedziela) o godzinie 10.00.

Godziny otwarcia Kancelarii Parafialnej:
poniedziałek, wtorek, środa: 16.30 - 18.00
piątek: po Mszy św. wieczornej do godziny 20.00
sobota: 8.30 - 10.00

w okresie wakacyjnym (1.07-31.08):
poniedziałek: i po Mszy Św. wieczornej
środa: 16.30 - 18.00
sobota: 8.30 - 10.00

Zobacz wykaz dokumentów potrzebnych do sakramentów świętych i katolickiego pogrzebu.

Parafia Miłosierdzia Bożego utworzona została z części parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Swoim zasięgiem obejmuje połowę Saskiej Kępy. Nowy Ośrodek Duszpasterski powstał dzięki staraniom ś.p. ks. prałata Stanisława Rawskiego proboszcza parafii macierzystej, który w czerwcu 1994 roku otrzymał misję zorganizowania nowej parafii. Dnia 25 stycznia 1995 r. otrzymano decyzję o zabudowie i zagospodarowaniu terenu przy ul. Ateńskiej. W 1996 r. Ordynariusz Diecezji Warszawsko-Praskiej Biskup Kazimierz Romaniuk oddelegował ks. Andrzeja Kuflikowskiego do pomocy przy budowie kościoła. 1 września 1997 r. rozpoczęto prace przy wznoszeniu budynku, w którym mieści się kaplica i plebania. 5 września 1999 r. poświęcona została kaplica o wymiarach 18x33 m, a w nowopoświęconej kaplicy ks. Biskup Kazimierz Romaniuk odprawił pierwszą mszę świętą. Rozpoczęto budowę Kościoła według projektu p. Macieja Krasińskiego i jego wyposażenie co zajęło trzy lata. 7 kwietnia 2002 r. w Niedzielę Miłosierdzia Bożego Biskup Kazimierz Romaniuk dokonał konsekracji świątyni. 29 czerwca 2002 wydał dekret o erygowaniu parafii.

Parafia Miłosierdzia Bożego na Ateńskiej 12 w Warszawie istnieje już ponad 17 lat.
Pamiętajmy w naszych modlitwach o Wspólnocie, którą tworzymy!

Wykaz dokumentów potrzebnych do sakramentów świętych i katolickiego pogrzebu

Chrzest Św.

• akt urodzenia dziecka (odpis)
  
• wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców
  
• dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska)
  
• zaświadczenia z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych o praktykowaniu wiary

I-sza Komunia Święta

• metryka chrztu dziecka

Bierzmowanie

• metryka chrztu
  
• zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji
  
• w przypadku osób starszych - świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej

Sakrament Małżeństwa

• aktualne, tj. z datą do 6 miesięcy wstecz, metryki chrztu
  
• dowody osobiste
  
• ostatnie świadectwo katechizacji
  
• świadectwo bierzmowania
  
• zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej
  
• zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne - tzw. ślub konkordatowy) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny

Pogrzeb katolicki

• akt zgonu
  
• zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku (Komunii Świętej), jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (wystawia je kapelan szpitala)

Zapowiedzi przedmałżeńskie:

Tutaj zostaną umieszczone zapowiedzi przedmałżeńskie.

Polecamy tych narzeczonych modlitwie wiernych. Jeśli ktoś zna przeszkody między tymi osobami istniejące, zobowiązany jest w sumieniu o zgłoszenie tego do kancelarii parafialnej.

KOLĘDA

Co roku na początek Adwentu rozpoczynamy wizytę duszpasterską - KOLĘDĘ. Przyjęcie kapłana, który przychodzi nawiedzić dom w imię Chrystusa, jest znakiem wiary i przynależności do Kościoła. Chrystus powiedział: "Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje. A kto wami gardzi, Mną gardzi." Kapłan przychodzi, aby pomodlić się z rodziną, udzielić błogosławieństwa i porozmawiać. Dobrowolne ofiary złożone przy tej okazji będą przeznaczone na inwestycje w parafii, służące dobru całej wspólnoty parafialnej.

W domu należy przygotować:

• stół nakryty białym obrusem
  
• krzyż i dwie świece
  
• wodę święconą i kropidło
  
• Pismo św. i zeszyty od religii

Jeśli ktoś nie mógłby przyjąć kapłana w wyznaczonym terminie, może sie umówić na wizytę indywidualną. Prosimy o zgłoszenie się do zakrystii lub kancelarii.

Plan kolędy podawany będzie w ogłoszeniach.

Nabożeństwa i spotkania wspólnot i grup parafialnych:

Poniedziałki - po Mszy św. o godzinie 18.30 - Litania do św. Józefa.

Pierwsze poniedziałki miesiąca - po Mszy św. o godzinie 18.30 - w sali na plebanii spotkanie Służby Porządkowej Totuus Tuus.

Wtorki - po Mszy św. o godzinie 18.30 - Litania do Św. Judy Tadeusza.

Środy - o godzinie 17.45 - Różaniec prowadzi Koło Żywego Różańca.

Środy - o godzinie 18.30 - Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Msza św. Intencje na Mszę święta zgłaszamy do księży.

Środy - po Mszy św. o godzinie 18.30 - w sali na plebanii spotkania modlitewne Ruchu Rodzin Nazaretańskich.

Piątki - o godzinie 18:00 - spotkanie młodzieżowe Abba Youth dla nastolatków w wieku 12-19 lat w sali nad zakrystią (wejście z prawej strony kościoła)

Niedziele - o godzinie 16:30 - spotkanie Wspólnoty Modlitewno-Ewangelizacyjnej Abba w sali nad zakrystią (wejście z prawej strony kościoła)

Czwartki - przed Mszą św. o godzinie 18.30 - Nowenna do Bożego Miłosierdzia, a po Mszy św. wieczornej (o 18.30) spotkania modlitewne grupy Odnowy w Duchu Świętym w sali na plebanii.

Pierwsze Czwartki miesiąca - po Mszy św. o godzinie 15.00 - Adoracja Najświętszego Sakramentu do godziny 18.30.

Trzecie Czwartki miesiąca - po Mszy św. o godzinie 18.30 - Adoracja Najświętszego Sakramentu do godziny 20.30, rozważania prowadzi Odnowa w Duchu Świętym.

Pierwsze Piątki miesiąca po Mszy św. o godzinie 15.00 - Adoracja Najświętszego Sakramentu do godziny 18.30.

Soboty z wyjątkiem pierwszych sobót miesiąca - po Mszy św. o godzinie 9.00 - wystawienie Najświętszego Sakramentu, Litania do Matki Bożej Miłosierdzia i błogosławieństwo.

Pierwsze soboty miesiąca - Msza św. o godzinie 9.00 w intencji przebłagalnej za zniewagi i grzechy przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi oraz o błogosławieństwo dla Kół Żywego Różańca. Po Mszy św. wystawienie Najświętszego Sakramentu, Różaniec święty i błogosławieństwo.

Pierwsze niedziele miesiąca - Msza św. o godzinie 10.00 - posługują Bracia ze Służby Porządkowej Totus Tuus.

Od maja do października 13-ego dnia każdego miesiąca po Mszy św. o godzinie 18.30 Procesja Fatimska (przynosimy świece i kwiaty dla Matki Bożej).

Każdego 14-ego dnia miesiąca po Mszy św. o godzinie 15.00 ucałowanie Relikwii Św. Maksymiliana Kolbego.

Każdego 22-ego dnia miesiąca o godzinie 18:30 Nowenna do św. Charbela z namaszczeniem olejem św. Charbela.

Wielki Piątek - rozpoczęcie Nowenny do Bożego Miłosierdzia.

Zapraszamy do włączenia się w życie Wspólnoty parafialnej.

Historia parafii
Nasza historia sięga roku 1997 - to właśnie wtedy wyruszyła z Saskiej Kępy pielgrzymka do Rzymu, podczas której Jan Paweł II poświęcił obraz i kamień węgielny naszej parafii. Aby dowiedzieć się więcej - przeczytaj o historii naszej parafii.

Miłosierdzie Boże
Jako Parafia Miłosierdzia Bożego - jesteśmy wpatrzeni w Ojca, który jest miłosierny i który posłał nam Swojego Syna - żebyśmy mogli żyć i doświadczać Go. Wszystkim nam o Bożym Miłosierdziu przypomniała św. Faustyna. Poczytaj o Kulcie Bożego Miłosierdzia.

Całun Turyński
W naszej parafialnej kaplicy znajduje się jedna z pierwszych w Polsce pełnowymiarowych kopii Całunu Turyńskiego. Patrząc na ten bezcenny materiał przypominamy sobie o ofierze, którą poniósł za nas Boży Syn. Przeczytaj więcej o Całunie Turyńskim.

Historia Parafii

1997
2 - 14 kwietnia 1997:
Pielgrzymka do Rzymu z ks. Andrzejem Kuflikowskim - poświęcenie obrazu i kamienia węgielnego przez Ojca Świętego, Jana Pawła II.
Relacja: Wielkanoc jest najbardziej wyjątkowym świętem chrześcijan. Święta sprzed dziesięciu laty pozostaną w mojej pamięci do końca życia. Czwartek po Wielkanocy był bowiem początkiem drogi, której zwieńczeniem miała być wizyta u Ojca Świętego. Wraz z grupą parafian z Kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Nobla wyruszyliśmy dwoma autokarami pod przewodnictwem księdza biskupa Zbigniewa Kraszewskiego oraz księdza Andrzeja Kuflikowskiego do Rzymu, aby tam w Niedzielę Miłosierdzia Bożego uczestniczyć w prywatnej audiencji papieskiej.
Kiedy dziś spoglądam na ten sam obraz wiszący w naszej Kaplicy, te dziesięć lat wydaje się być jednym dniem. Kiedy dziś patrzę na naszą świątynię, trudno uwierzyć, że ten mały kamień węgielny, który również został pobłogosławiony przez Ojca Świętego, stał się fundamentem tak wielkiego dzieła. Późniejsza środowa audiencja generalna pozostawiła równie niezapomniane przeżycia. Pełne miłości papieskie spojrzenie dodało nam sił i utwierdziło nas w przekonaniu o ważności naszych starań.
Andrzej Musiał

31 października 1997:
na placu budowy został postawiony Krzyż

1998
6 września 1998:
ks. biskup Kazimierz Romaniuk dokonał poświęcenia kaplicy św. Faustyny oraz budynek domu parafialnego stanowiące filię parafii rzymskokatolickiej Matki Bożej Nieustającej Pomocy

1999
5 września 1999:
ks. biskup Kazimierz Romaniuk, pierwszy biskup warszawsko-praski odprawił pierwszą Mszę Świętą w nowopoświęconej Kaplicy.


2002
7 kwietnia 2002:
ks. biskup Kazimierz Romaniuk w Niedzielę Miłosierdzia Bożego dokonał konsekracji świątyni

29 czerwca 2002:
ks. biskup Kazimierz Romaniuk wydał dekret kanoniczny ustanawiający Parafię Miłosierdzia Bożego i powołujący jej pierwszego Proboszcza, ks. prałata Jerzego Banaka

2003
18 maja 2003:
Pierwsza Komunia Święta w naszym kościele; pierwsze Bierzmowanie studwudziestoosobowej grupy młodzieży

4 - 12 października 2003:
Pierwsze Misje Święte w naszej Parafii

2007
24 czerwca 2007:
pożegnanie ks. proboszcza Jerzego Banaka i ks. Tadeusza Szczękulskiego, rezydenta Parafii

1 lipca 2007:
powitanie nowego ks. proboszcza Zygmunta Podstawki

2008
18 maja 2008:
Msza św. Prymicyjna ks. Łukasza Króla

18-19 grudnia 2008:
nawiedzenie Parafii przez Krzyż Papieski


2009
20 marca 2009:
Orędzie Wielkanocne z udziałem Prymasa Józefa Glempa nagrywane w Kaplicy Całunu Turyńskiego

26 czerwca 2009:
ks. biskup Henryk Hoser mainował ks. Andrzej Dybka proboszczem Parafii

16 sierpnia 2009:
pożegnanie ks. proboszcza Zygmunta Podstawki

2014
16-17 lutego:
Jerycho Różańcowe. W niedzielę, 16 lutego br. Mszą św. o godzinie 18.30 rozpoczęło się w naszej parafii Jerycho Różańcowe. Przez całą dobę (również w nocy) trwało czuwanie przed Najświętszym Sakramentem. Grupy modlitewne odmawiały Różaniec, Anioł Pański, Drogę Krzyżową i inne.
Jerycho Różańcowe zakończyła Msza Św. w poniedziałek 17 lutego br. o godzinie 18.30. Eucharystia była sprawowana w intencjach złożonych przez parafian i modlących się, zarówno za żywych jak i zmarłych. Było wiele intencji, których odczytywanie zajęło około 30 minut. Kazanie wygłosił o. Michał, franciszkanin. Msza Św. zakończyła się Aktem zawierzenia Matce Bożej Zwycięskiej. Serdecznie dziękujemy za udział w tegorocznym Jerychu Różańcowym.

Kult Bożego Miłosierdzia

ŻYCIORYS ŚW. FAUSTYNY

S.M.Faustyna Kowalska, znana dziś w całym świecie apostołka Miłosierdzia Bożego, zaliczana jest przez teologów do grona wybitnych mistyków Kościoła.

Przyszła na świat jako trzecie z dziesięciorga dzieci w biednej i pobożnej rodzinie chłopskiej we wsi Głogowiec. Na chrzcie świętym w kościele parafialnym w Świnicach Warckich otrzymała imię Helena. Od dzieciństwa odznaczała się pobożnością, umiłowaniem modlitwy, pracowitością i posłuszeństwem oraz wielką wrażliwością na ludzkie biedy. Do szkoły chodziła niecałe trzy lata: jako szesnastoletnia dziewczyna opuściła rodzinny dom, by na służbie w Aleksandrowie i Łodzi zarobić na własne utrzymanie i pomóc rodzicom.

Głos powołania odczuwała w swej duszy już od siódmego roku życia (na dwa lata przed przystąpieniem do I Komunii świętej), ale rodzice nie zgadzali się na jej wstąpienie do klasztoru. W tej sytuacji Helenka usiłowała zagłuszyć w sobie to Boże wezwanie, lecz przynaglona wizją cierpiącego Chrystusa i słowami wyrzutu: Dokąd cię cierpiał będę i dokąd mnie zwodzić będziesz? (Dz.9) - podjęła próby poszukiwania miejsca w klasztorze. Pukała do wielu furt zakonnych, ale nigdzie jej nie przyjęto. 1 sierpnia 1925 roku przekroczyła próg klauzury w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej. W swoim Dzienniczku wyznała: Zdawało mi się, że wstąpiłam w życie rajskie. Jedna się wyrywała z serca mojego modlitwa dziękczynna (Dz.17).

Po kilku tygodniach przeżywała jednak silną pokusę przeniesienia się do innego zgromadzenia, w którym byłoby więcej czasu na modlitwę. Wtedy Pan Jezus, ukazując jej swe zranione i umęczone oblicze, powiedział: Ty mi wyrządzisz taką boleść, jeżeli wystąpisz z tego Zakonu. Tu cię wezwałem, a nie gdzie indziej i przygotowałem wiele łask dla ciebie (Dz.19).

W Zgromadzeniu otrzymała imię - s. Maria Faustyna. Nowicjat odbyła w Krakowie i tam w obecności bpa St. Rosponda złożyła pierwsze, a po pięciu latach wieczyste śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Pracowała w kilku domach Zgromadzenia, najdłużej w Krakowie, Płocku i Wilnie, pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki.

Na zewnątrz nic nie zdradzało jej niezwykle bogatego życia mistycznego. Gorliwie spełniała swe obowiązki, wiernie zachowywała wszystkie reguły zakonne, była skupiona i milcząca, a przy tym naturalna, pogodna, pełna życzliwej i bezinteresownej miłości dla bliźnich.

Całe jej życie koncentrowało się na konsekwentnym dążeniu do coraz pełniejszego zjednoczenia z Bogiem i na ofiarnej współpracy z Jezusem w dziele ratowania dusz. Jezu mój - wyznała w Dzienniczku - Ty wiesz, że od najwcześniejszych lat pragnęłam zostać wielką świętą, to jest, pragnęłam Cię kochać tak wielką miłością, jaką Cię jeszcze dotychczas żadna dusza nie kochała (Dz. 1372) .

Głębię jej życia duchowego odsłania Dzienniczek. Uważna lektura tych zapisków daje obraz wysokiego stopnia zjednoczenia jej duszy z Bogiem: wielkiego udzielania się Boga jej duszy oraz jej wysiłków i zmagań na drodze ku chrześcijańskiej doskonałości. Pan obdarzył ją wielkimi łaskami: darem kontemplacji, głębokiego poznania tajemnicy miłosierdzia Bożego, wizjami, objawieniami, ukrytymi stygmatami, darem proroctwa i czytania w duszach ludzkich, a także, rzadko spotykanym, darem mistycznych zaślubin. Tak bardzo obdarowana pisała: Ani łaski, ani objawienia, ani zachwyty, ani żadne dary jej (duszy) udzielone nie czynią ją doskonałą, ale wewnętrzne zjednoczenie duszy mojej z Bogiem. (...) Świętość i doskonałość moja polega na ścisłym zjednoczeniu woli mojej z wolą Bożą (Dz.1107).

Surowy tryb życia i wyczerpujące posty, jakie sobie narzucała jeszcze przed wstąpieniem do Zgromadzenia, tak osłabiły jej organizm, że już w postulacie trzeba było ją wysłać do podwarszawskiego Skolimowa dla poratowania zdrowia. Po pierwszym roku nowicjatu przyszły niezwykle bolesne doświadczenia mistyczne, tzw. ciemnej nocy, a potem cierpienia duchowe i moralne związane z realizacją posłannictwa, jakie otrzymywała od Chrystusa Pana. S. Faustyna swoje życie złożyła w ofierze za grzeszników i z tego tytułu doznawała także różnych cierpień, aby przez nie ratować ich dusze. W ostatnich latach życia wzmogły się cierpienia wewnętrzne, tzw. biernej nocy ducha, i dolegliwości organizmu: rozwinęła się gruźlica, która zaatakowała płuca i przewód pokarmowy. Z tego powodu dwukrotnie, po kilka miesięcy, przebywała na leczeniu w szpitalu na Prądniku w Krakowie.

Zupełnie wyniszczona fizycznie, ale w pełni dojrzała duchowo, mistycznie zjednoczona z Bogiem, zmarła w opinii świętości 5 października 1938 roku, mając zaledwie 33 lata, w tym 13 lat życia zakonnego. Jej ciało złożono w grobowcu na cmentarzu klasztornym w Krakowie-Łagiewnikach, a w czasie procesu informacyjnego w 1966 roku przeniesiono do kaplicy.

Tej prostej, niewykształconej, ale mężnej, bezgranicznie ufającej Bogu, zakonnicy, powierzył Pan Jezus wielką misję: orędzie Miłosierdzia skierowane do całego świata. Wysyłam ciebie - powiedział - do całej ludzkości z moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając do swego miłosiernego Serca (Dz.1588). Jesteś sekretarką mojego miłosierdzia; wybrałem cię na ten urząd w tym i przyszłym życiu (Dz. 1605), (...) abyś dawała duszom poznać moje wielkie miłosierdzie, jakie mam dla nich, i zachęcała je do ufności w przepaść mojego miłosierdzia (Dz. 1567).

Źródło: Święta s. M. Faustyna Kowalska. Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Wydawnictwo Księży Marianów. Warszawa 2000. str. 9-10

Kalendarium życia św. Faustyny
KALENDARIUM ŻYCIA ŚW. SIOSTRY MARII FAUSTYNY HELENY KOWALSKIEJ
ZE ZGROMADZENIA MATKI BOŻEJ MIŁOSIERDZIA

• 25 VIII 1905 - Urodziła się we wsi Głogowiec (obecnie województwo konińskie).
  
• 27 VIII 1905 - Chrzest w parafii Św. Kazimierza w Świnicach Warckich (diec. włocławska).
  
• 1912 - Pierwszy raz słyszy w duszy głos wzywający ją do życia doskonalszego.
  
• 1914 - Pierwsza Komunia św.
  
• IX 1917 - Początek nauki w szkole podstawowej.
  
• 1921 - Podejmuje pracę u znajomych rodziny - Bryszewskich w Aleksandrowie Łódzkim.
  
• 1922 - Wraca do domu rodzinnego i dzieli się z rodzicami swoim zamiarem wstąpienia do klasztoru - sprzeciw rodziców.
  
• jesień 1922 - Wyjazd do pracy w Łodzi. M.in. przez rok pracuje w sklepie Marcjanny Sadowskiej przy ul. Abramowskiego 29 (2 II 1923 - 1 VII 1924).
  
• VII 1924 - Wyjazd do Warszawy z zamiarem wstąpienia do klasztoru. Zgłasza się do domu zakonnego przy ul. Żytniej 3/9. Przełożona Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia obiecuje jej przyjęcie do klasztoru, ale przedtem poleca Helenie podjąć pracę, przygotować skromną wyprawę.
  
• 1 VIII 1925 - Po rocznej pracy jako pomoc domowa - ponownie zgłasza się do przełożonej klasztoru przy ul. Żytniej, zostaje ostatecznie przyjęta i rozpoczyna postulat (próba zakonna) .
  
• 23 I 1926 - Wyjazd do domu nowicjackiego w Krakowie.
  
• 30 IV 1926 - Obłóczyny; otrzymuje habit i imię zakonne - siostra Maria Faustyna.
  
• III - IV 1927 - Siostrę Faustynę zaczynają ogarniać ciemności duchowe; trwać będą półtora roku.
  
• 16 IV 1928 - W Wielki Piątek zbolałą nowicjuszkę ogarnia żar miłości Bożej. Zapomina o przebytych cierpieniach, jaśniej poznaje, jak wiele wycierpiał dla niej Chrystus.
  
• 30 IV 1928 - Po skończeniu nowicjatu i ośmiodniowych rekolekcjach składa pierwsze śluby zakonne (czasowe).
  
• 6-10 X 1928 - W Zgromadzeniu MBM odbywa się kapituła generalna. Na przełożoną generalną wybrana została matka Michaela Moraczewska, która będzie przez całe życie s. Faustyny jej przełożoną. W chwilach trudnych będzie jej pomocą i pociechą.
  
• 31 X 1928 - Wyjazd do domu zakonnego w Warszawie przy ul. Żytniej, z przeznaczeniem do pracy w kuchni.
  
• 21 II - 11 VI 1929 - Czasowy pobyt w Wilnie (zastępuje siostrę odbywającą trzecią probację).
  
• VI 1929 - Zostaje przydzielona do pracy w nowo powstającym domu Zgromadzenia przy ul. Hetmańskiej w Warszawie.
  
• 7 VII 1929 - Na krótki czas wysłana do Kiekrza koło Poznania (zastępuje w kuchni chorą siostrę).
  
• X 1929 - Jest w warszawskim domu Zgromadzenia przy ul. Żytniej.
  
• V - Vl 1930 - Przyjeżdża do domu Zgromadzenia w Płocku. Pracuje kolejno w piekarni, kuchni i sklepie piekarniczym.
  
• 22 II 1931 - Widzenie Pana Jezusa, który każe jej malować obraz według wzoru, jaki ogląda.
  
• XI 1932 - Przyjazd do Warszawy na trzecią probację (pięciomiesięczną), jaką siostry Zgromadzenia MBM odbywają przed złożeniem ślubów wieczystych. W tym samym miesiącu rekolekcje w Walendowie przed rozpoczęciem probacji.
  
• 18 IV 1933 - Wyjazd do Krakowa na ośmiodniowe rekolekcje przed ślubami wieczystymi.
  
• 1 V 1933 - Składa zakonne śluby wieczyste (uroczystości przewodniczył bp Stanisław Rospond).
  
• 25 V 1933 - Wyjazd do Wilna.
  
• 2 I 1934 - Pierwszy raz udaje się do malarza E. Kazimirowskiego, który ma malować obraz Miłosierdzia Bożego.
  
• 29 III 1934 - Ofiaruje się za grzeszników, a szczególnie za te dusze, które straciły ufność w miłosierdzie Boże.
  
• VI 1934 - Ukończony został obraz Miłosierdzia Bożego. Siostra Faustyna płacze, że Pan Jezus nie jest tak piękny, jak Go widziała.
  
• 12 VIII 1934 - Silne zasłabnięcie s. Faustyny. Ks. Michał Sopoćko udzielił jej sakramentu chorych.
  
• 13 VIII 1934 - Poprawa w stanie zdrowia s. Faustyny.
  
• 26 X 1934 - Idąc z dziewczętami z ogrodu na kolację (10 min. przed godziną 18), s. Faustyna ujrzała Pana Jezusa nad kaplicą w Wilnie w takiej postaci, jak Go widziała w Płocku, tj. z promieniami - bladym i czerwonym. Promienie ogarniały kaplicę Zgromadzenia, infirmerię wychowanek, a następnie rozeszły się na cały świat.
  
• 15 II 1935 - Wiadomość o ciężkiej chorobie matki i wyjazd do domu rodzinnego w Głogowcu. W drodze powrotnej do Wilna zatrzymała się w Warszawie, by zobaczyć się z matką generalną - Michaelą Moraczewską, i dawną mistrzynią - s. Marią Józefą Brzozą.
  
• 19 X 1935 - Wyjazd na ośmiodniowe rekolekcje do Krakowa.
  
• 8 I 1936 - Udaje się do ks. arcybiskupa Romualda Jałbrzykowskiego, metropolity wileńskiego, i oznajmia mu, że Pan Jezus żąda założenia nowego zgromadzenia.
  
• 21 III 1936 - Opuszcza Wilno i przyjeżdża do Warszawy.
  
• 25 III 1936 - Jest przeniesiona do domu Zgromadzenia w Walendowie.
  
• IV 1936 - Zostaje przeniesiona do domu w miejscowości Derdy (2 km od Walendowa).
  
• 11 V 1936 - Wyjazd z Derd do Krakowa na stały pobyt.
  
• 14 IX 1936 - Spotkanie z ks. arcybiskupem Jałbrzykowskim, który będąc przejazdem w Krakowie, odwiedził dom Zgromadzenia.
  
• 19 IX 1936 - Badania lekarskie w zakładzie leczniczym na Prądniku (dziś szpital im. Jana Pawła II).
  
• 9 XII 1936 - 27 II 1937 - Leczenie w szpitalu na Prądniku.
  
• 29 VII-10 VIII 1937 - Pobyt w Rabce.
  
• 21 IV 1938 - Pogorszenie się stanu zdrowia i ponowne skierowanie do szpitala na Prądniku.
  
• VIII 1938 - Ostatni list s. Faustyny do przełożonej generalnej, w którym przeprasza za wszystkie uchybienia całego życia i kończy słowami: "Do zobaczenia w niebie".
  
• 25 VIII 1938 - Przyjmuje sakrament chorych.
  
• 2 IX 1938 - Ks. Sopoćko w czasie odwiedzin u s. Faustyny w szpitalu zobaczył ją w ekstazie.
  
• 17 IX 1938 - Powrót ze szpitala do klasztoru.
  
• 5 X 1938 - o godzinie 22.45 siostra Maria Faustyna Kowalska, po długich cierpieniach znoszonych z wielką cierpliwością, odeszła do Pana po nagrodę.
  
• 7 X 1938 - Ciało jej zostało pochowane na cmentarzu zakonnym, położonym w ogrodzie Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach we wspólnym grobowcu.
  
• 21 X 1965 - Rozpoczęcie w archidiecezji krakowskiej procesu informacyjnego w sprawie beatyfikacji siostry Faustyny.
  
• 25 XI 1966 - Przeniesienie szczątków doczesnych s. Faustyny z cmentarza klasztornego do kaplicy Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
  
• 20 IX 1967 - Zakończenie diecezjalnego procesu informacyjnego uroczystą sesją, której przewodniczył ks. kardynał Karol Wojtyła. Akta procesu zostały przesłane do Rzymu.
  
• 31 I 1968 - Dekretem Kongregacji dla Spraw Świętych został otwarty proces beatyfikacyjny Sługi Bożej siostry Faustyny.
  
• 18 IV 1993 - Beatyfikacja s. Faustyny Kowalskiej (Rzym).
  
• 30 IV 2000 - Kanonizacja s. Faustyny Kowalskiej (Rzym).

Źródło: Święta s. M. Faustyna Kowalska. Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Wydawnictwo Księży Marianów. Warszawa 2000. str. 16-19

GODZINA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
O trzeciej godzinie błagaj mojego miłosierdzia, szczególnie dla grzeszników, i choć przez krótki moment zagłębiaj się w mojej męce, szczególnie w moim opuszczeniu w chwili konania. Jest to godzina wielkiego miłosierdzia dla świata całego. Pozwolę ci wniknąć w mój śmiertelny smutek; w tej godzinie nie odmówię duszy niczego, która mnie prosi przez mękę moją (Dz. 1320).

Przypominam ci córko moja, że ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy. W godzinie tej uprosisz wszystko dla siebie i dla innych; w tej godzinie stała się łaska dla świata całego - miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość. Córko moja, staraj się w tej godzinie odprawiać drogę krzyżową, o ile ci na to obowiązki pozwolą; a jeżeli nie możesz odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy i uczcij moje serce, które jest pełne miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeżeli nie możesz wstąpić do kaplicy, pogrąż się w modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez króciutką chwilę, Żądam czci dla miłosierdzia mojego od wszelkiego stworzenia, ale od ciebie najpierw, bo dałem ci najgłębiej poznać tę tajemnicę. (Dz. 1572).

ŚWIĘTO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49)

Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299)

Proś wiernego sługę mojego, żeby w dniu tym powiedział światu całemu o tym wielkim miłosierdziu moim, że kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar (Dz. 300)

Niedziela, 28.IV.1935. Niedziela Przewodnia, czyli święto Miłosierdzia Pańskiego, zakończenie Jubileuszu Odkupienia. Kiedyśmy poszły na tę uroczystość, serce mi biło z radości, że te dwie uroczystości z sobą są tak ściśle złączone. Prosiłam Boga o miłosierdzie dla dusz grzesznych. Kiedy się kończyło nabożeństwo i kapłan wziął Przenajświętszy Sakrament, aby udzielić błogosławieństwa, wtem ujrzałam Pana Jezusa w takiej postaci, jako jest na tym obrazie. Udzielił Pan błogosławieństwa i promienie te rozeszły się na cały świat. Wtem ujrzałam jasność niedostępną na kształt mieszkania kryształowego, utkanego z fal jasności nieprzystępnej żadnemu stworzeniu ani duchowi. Do tej jasności trzy drzwi - i w tej chwili wszedł Jezus w takiej postaci, jako jest na tym obrazie, do onej jasności - w drzwi drugie, do wnętrza jedności. Jest to Jedność Troista, która jest niepojęta, nieskończoność. Wtem usłyszałam głos - Święto to wyszło z wnętrzności miłosierdzia mojego i jest zatwierdzone w głębokościach zmiłowań moich. Wszelka dusza wierząca i ufająca miłosierdziu mojemu dostąpi go - Cieszyłam się niezmiernie dobrocią i wielkością Boga swego. (Dz. 420)

LITANIA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Kyrie eleison.
Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże
Duchu Święty, Boże
Święta Trójco, jedyny Boże

Miłosierdzie Boże, nieogarniony przymiocie Stwórcy, ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, Najwyższa doskonałości Odkupiciela
Miłosierdzie Boże, niezgłębiona miłości Uświęciciela
Miłosierdzie Boże, niepojęta tajemnico Trójcy Świętej
Miłosierdzie Boże, wyrazie największej potęgi Pana
Miłosierdzie Boże, w stworzeniu duchów niebieskich
Miłosierdzie Boże, powołujące nas z nicości do istnienia
Miłosierdzie Boże, ogarniające wszechświat cały
Miłosierdzie Boże, darzące nas życiem nieśmiertelnym
Miłosierdzie Boże, chroniące nas przed zasłużonymi karami
Miłosierdzie Boże, dźwigające nas z nędzy grzechu
Miłosierdzie Boże, usprawiedliwiające nas w Słowie Wcielonym
Miłosierdzie Boże, wypływające z ran Chrystusowych
Miłosierdzie Boże, tryskające z Najświętszego Serca Jezusowego
Miłosierdzie Boże, dające nam Najświętszą Maryję Pannę za Matkę Miłosierdzia
Miłosierdzie Boże, w objawieniu tajemnic Bożych
Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu Kościoła Powszechnego
Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu sakramentów świętych
Miłosierdzie Boże, przede wszystkim w sakramencie chrztu i pokuty
Miłosierdzie Boże, w sakramencie ołtarza i kapłaństwa
Miłosierdzie Boże, w powołaniu nas do wiary świętej
Miłosierdzie Boże, w nawróceniu grzeszników
Miłosierdzie Boże, w uświęceniu sprawiedliwych
Miłosierdzie Boże, w udoskonaleniu świątobliwych
Miłosierdzie Boże, zdroju chorych i cierpiących
Miłosierdzie Boże, ukojenie serc udręczonych
Miłosierdzie Boże, nadziejo dusz zrozpaczonych
Miłosierdzie Boże, towarzyszące wszystkim ludziom zawsze i wszędzie
Miłosierdzie Boże, uprzedzające nas łaskami
Miłosierdzie Boże, pokoju konających
Miłosierdzie Boże, rozkoszy niebiańska zbawionych
Miłosierdzie Boże, ochłodo i ulgo dusz czyśćcowych
Miłosierdzie Boże, korono wszystkich świętych
Miłosierdzie Boże, niewyczerpane źródło cudów

Baranku Boży, któryś okazał największe miłosierdzie w odkupieniu świata na krzyżu, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który się miłosiernie ofiarujesz za nas, w każdej Mszy świętej, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który z nieprzebranego miłosierdzia gładzisz grzechy nasze, zmiłuj się nad nami.

Miłosierdzie Boże ponad wszystkie dzieła Jego
Przeto Miłosierdzie Pańskie na wieki wychwalać będę.

Módlmy się: Boże, którego Miłosierdzie jest niezgłębione, a skarby litości nieprzebrane, wejrzyj na nas łaskawie i pomnóż w nas ufność w Miłosierdzie swoje, byśmy nigdy w największych nawet trudnościach nie poddawali się rozpaczy, lecz zawsze ufnie zgadzali się z wolą Twoją, która jest samym Miłosierdziem. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Króla Miłosierdzia, który z Tobą i Duchem Świętym okazuje nam Miłosierdzie na wieki wieków. Amen.

KORONKA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Zapraszamy i zachęcamy wszystkich gorąco do odprawiania Godziny Miłosierdzia o godz: 15:00, oraz do odmawiania koronki do Miłosierdzia Bożego. Jest to jak przekazał Pan Jezus w Dzienniczku św. Faustynie (Dz. 59) godzina wielkiego Miłosierdzia dla świata i zapewnia nas, że żadna dusza nie zginie, a gdy chociaż jeden raz odmówi koronkę to nawet najcięższy grzesznik dostąpi wielkiego Miłosierdzia w godzinie śmierci.

(Koronkę odmawiać można na zwykłym różańcu)

Początek:
Ojcze nasz..., Zdrowaś Maryjo..., Wierzę w Boga...

Na dużych paciorkach (1 raz): przed każdą częścią - tak jak w różańcu:
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

Na małych paciorkach (10 razy): po 5 części. -tak jak w różańcu:
Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata.

Na zakończenie (3 razy):
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny zmiłuj się nad nami i nad całym światem.

OBRAZ JEZUSA MIŁOSIERNEGO

Jego rysunek został ukazany w wizji, jaką s. Faustyna miała 22 lutego 1931 roku w celi płockiego klasztoru.Wieczorem, kiedy byłam w celi - pisze w Dzienniczku - ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. (...)Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie(Dz.47). Chcę, aby ten obraz(...) by uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz.49).

Treść tego obrazu bardzo ściśle wiąże się więc z liturgią tej niedzieli. Kościół czyta w tym dniu Ewangelię według św. Jana o ukazaniu się zmartwychwstałego Chrystusa w Wieczerniku i ustanowieniu sakramentu pokuty (J 20,19-29). Obraz przedstawia więc zmartwychwstałego Zbawiciela, który przynosi ludziom pokój przez odpuszczenie grzechów, za cenę swej męki i śmierci krzyżowej. Promienie krwi i wody, płynące z przebitego włócznią Serca (niewidocznego na obrazie) oraz blizny po ranach ukrzyżowania przywołują wydarzenia z Wielkiego Piątku (J 19,17-18;33-37).

Obraz Jezusa Miłosiernego łączy więc w sobie te dwa ewangeliczne wydarzenia, które najpełniej mówią o miłości Boga do człowieka. Charakterystyczne dla tego wizerunku Chrystusa są dwa promienie. Pan Jezus, zapytany o ich znaczenie, wyjaśnił: Blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz (...). Szczęśliwy, kto w ich cieniu żyć będzie (Dz. 299).Oczyszcza duszę sakrament chrztu i pokuty, a karmi ją najobficiej Eucharystia - więc te dwa promienie oznaczają sakramenty święte i wszystkie łaski Ducha Świętego, którego biblijnym symbolem jest woda, oraz nowe przymierze Boga z człowiekiem zawarte we krwi Chrystusa.

Obraz Jezusa Miłosiernego często bywa nazywany obrazem Miłosierdzia Bożego, co jest słuszne, ponieważ właśnie w misterium paschalnym Chrystusa najwyraźniej objawiła się miłość Boga do człowieka. Obraz nie tylko przedstawia miłosierdzie Boże, ale pełni również rolę znaku, który ma przypominać o obowiązku chrześcijańskiej ufności względem Boga i czynnej miłości w stosunku do bliźnich. W podpisie obrazu - z woli Chrystusa - są umieszczone słowa: Jezu, ufam Tobie. Obraz ten - powiedział także Pan Jezus - ma przypominać żądania mojego miłosierdzia, bo nawet wiara najsilniejsza nic nie pomoże bez uczynków (Dz.742).

Do tak rozumianego kultu obrazu, polegającego na postawie chrześcijańskiej ufności i miłosierdzia, przywiązał Pan Jezus specjalne obietnice: wiecznego zbawienia, dużych postępów na drodze chrześcijańskiej doskonałości, łaskę szczęśliwej śmierci i wszelkie inne łaski, o które z ufnością ludzie prosić Go będą. Przez obraz ten udzielać będę wiele łask dla dusz, a przeto niech ma przystęp wszelka dusza do niego (Dz. 570).

Źródło: Święta s. M. Faustyna Kowalska. Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Wydawnictwo Księży Marianów. Warszawa 2000. str. 11-12

https://diecezja.waw.pl/ - Strona Diecezji Warszawsko-Praskiej

CHRZEST PAŃSKI
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
12 I 2020

1. Dzisiejsza Niedziela, Niedziela Chrztu Pańskiego, kończy okres Narodzenia Pańskiego. W dniu dzisiejszym do godz. 1400 będzie można nabyć nową płytę Chóru Epifania. Chór zaprasza do odwiedzenia stoliczka z płytami przy wyjściu z Kościoła. Spotkanie opłatkowe Kół Żywego Różańca w Kaplicy o godz. 1600. Zapraszamy również dzisiaj na Uroczystą Mszę świętą na godz. 1830 szczególnie małżeństwa, które w 2019 przeżywały i będą przeżywały 2020 roku okrągłą rocznicę zawarcia Sakramentu Małżeństwa. Po Mszy świętej Koncert Kolęd w wykonaniu Haliny Frąckowiak. Serdecznie zapraszamy do wspólnego kolędowania.
   
   
2. We wtorek 14 stycznia po Mszy świętej o godz. 1500 ucałowanie relikwii Św. Maksymiliana Kolbe.
   
   
3. Spotkanie dla rodziców dzieci komunijnych odbędzie się za tydzień w niedzielę po Mszy świętej o godz. 1130. Obecność obowiązkowa.
   
   
4. Przypominamy, że w czasie Kolędy, kancelaria parafialna czynna jest: w poniedziałki, wtorki, środy i piątki po Mszy świętej wieczornej do godz. 19.30, a w soboty od 8.30 do 10.00.
   
   
5. W tygodniu w czasie trwania Kolędy, wieczorem - spowiedź przed Mszą świętą.
   
   
6. Osoby, które przybyły w tym roku do naszej Parafii i są zaineresowane Kolędą, prosimy, aby zgłosiły się do zakrystii lub kancelarii parafialnej. Wszystkim, którzy nas przyjęli po Kolędzie, serdecznie dziękujemy, a za złożone podczas Kolędy ofiary, składamy serdeczne Bóg zapłać.
   
   
7. 23 stycznia (czwartek) jest możliwość odbycia Kolędy uzupełniającej dla tych, którym w wyznaczonym terminie nie udało się przyjąć księdza po kolędzie. Prosimy zgłaszać się osobiście do zakrystii lub kancelarii parafialnej.
   
   
8. Zachęcamy do lektury prasy katolickiej, należność prosimy złożyć do skarbony.
   
   
9. PLAN KOLĘDY:
   13 STYCZNIA 2020 - poniedziałek - od godz. 17.00
   ul. Ateńska 6 i Ateńska 8
   ul. Nubijska 6
   14 STYCZNIA 2020 - wtorek - od godz. 17.00
   ul. Ateńska 10
   ul. Nubijska 3
   15 STYCZNIA 2020 - środa - od godz. 17.00
   ul. Afrykańska 5A
   ul. Afrykańska 7
   16 STYCZNIA 2020 - czwartek - od godz. 17.00
   ul. Nubijska 1
   ul. Nubijska 8
   17 STYCZNIA 2020 - piątek - od godz. 17.00
   ul. Afrykańska 3
   ul. Arabska 2
   od godz. 18.00: ul. Arabska 4
   18 STYCZNIA 2020 - sobota - od godz. 14.00
   ul. Afrykańska, segmenty
   ul. Algierska, numery nieparzyste
   ul. Arabska 5
   od godz. 14.30: ul. Algierska, numery parzyste
   
   
10. Wszystkim życzymy dobrego wypoczynku i błogosławionego tygodnia.
    

2 NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM
05 I 2020
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE

1. W poniedziałek / 6 stycznia/ w całym Kościele katolickim będziemy przeżywali Uroczystość Objawienia Pańskiego, Trzech Króli. Po modlitwie po Komunii obrzęd błogosławieństwa kadzidła i kredy. Kredą znaczymy drzwi naszych domów K+M+B - jest to znak, że przyjęliśmy Wcielonego Syna Bożego. Nasze mieszkanie napełnić woń kadzidła, bowiem wszystko pragniemy czynić na Chwałę Bożą. W zestaw na Trzech Króli ( kreda, kadzidło i węgiel ) można zaopatrzyć się w bocznych nawach u ministrantów i lektorów. Tego dnia po Mszy świętej wieczornej w sali na plebanii, odbędzie się spotkanie opłatkowe dla Braci z Kościelnej Służby Porządkowej Totus Tuus. Serdecznie zapraszamy.
   
   
2. W środę o godz. 18.30 Nowenna do MB Nieustającej Pomocy i Msza święta zbiorowa. Intencje na Mszę świętą zgłaszamy do księży.
   
   
3. W najbliższą niedzielę 12 stycznia święto Chrztu Pańskiego. Niedziela Chrztu Pańskiego kończy okres Narodzenia Pańskiego. Spotkanie opłatkowe Kół Żywego Różańca w Kaplicy o godz. 16.00. Tego dnia zapraszamy na Uroczystą Mszę świętą na godz. 18.30, szczególnie małżonków, którzy w 2019 i 2020 roku przeżywali i będą przeżywać okrągłą rocznicę zawarcia Sakramentu Małżeństwa. Bardzo prosimy, aby Jubilaci zapisywali się w zakrystii na specjalną listę, bowiem chcemy przygotować pamiątkowe obrazki. Natomiast zaraz po tej Mszy świętej odbędzie się Koncert Kolęd w wykonaniu Haliny Frąckowiak. Serdecznie zapraszamy do wspólnego kolędowania.
   
   
4. Przypominamy, że w czasie Kolędy, kancelaria parafialna czynna jest: w poniedziałki, wtorki, środy i piątki po Mszy świętej wieczornej do godz. 19.30, a w soboty od 8.30 do 10.00.
   
   
5. W tygodniu w czasie trwania Kolędy, wieczorem - spowiedź przed Mszą świętą.
   
   
6. Osoby, które przybyły w tym roku do naszej Parafii i są zaineresowane Kolędą, prosimy, aby zgłosiły się do zakrystii lub kancelarii parafialnej. Wszystkim, którzy nas przyjęli po Kolędzie, serdecznie dziękujemy, a za złożone podczas Kolędy ofiary, składamy serdeczne Bóg zapłać.
   
   
7. Zachęcamy do lektury prasy katolickiej, należność prosimy złożyć do skarbony.
   
   
8. PLAN KOLĘDY:
   7 STYCZNIA 2020 - wtorek - od godz. 17.00
   ul. Saska 2
   ul. Egipska 3
   8 STYCZNIA 2020 - środa - od godz. 17.00
   ul. Afrykańska 8
   9 STYCZNIA 2020 - czwartek - od godz. 17.00
   ul. Afrykańska 10
   ul. Marokańska 18
   10 STYCZNIA 2020 - piątek - od godz. 17.00
   ul. Egipska 5
   ul. Egipska 6
   11 STYCZNIA 2020 - sobota - od godz. 14.00
   ul. Marokańska , numery parzyste oraz blok 2S
   ul. Marokańska, numery nieparzyste
   ul. Libijska, numery parzyste i nieparzyste
   ul. Arabska 6
   od godz. 16.30
   ul. Arabska 8
   
   
9. Wszystkim życzymy dobrego wypoczynku i błogosławionego tygodnia.
   

1 NIEDZIELA po NARODZENIU PAŃSKIM
ŚWIĘTEJ RODZINY: Jezusa, Maryi i Józefa, święto
29 grudnia 2019
O G Ł O S Z E N I A

1. Dzisiaj w naszej wspólnocie gościmy Ks. Ryszarda Halwę z Fundacji SOS Poczętego Życia, który wygłosi do nas Słowo Boże. Po każdej Mszy świętej będziemy mogli nabyć kalendarze na Rok 2020, wspierając w ten sposób Fundację.
   
   
2. We wtorek 31 grudnia. Zapraszamy na godz. 18.30 na Mszę świętą Dziękczynną za miniony rok 2019. Można zgłaszać intencje. Tego dnia udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy będą uczestniczyli w uroczystym śpiewie „Ciebie Boga wysławiamy”, dla podziękowania za dobrodziejstwa otrzymane w ciągu całego roku.
   
   
3. W środę 1 stycznia. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. W tym dniu nie ma Mszy świętej o godz. 7.00, pozostałe Msze według porządku niedzielnego.
   
   
4. W tym tygodniu przypada I-szy czwartek, piątek i sobota miesiąca. W czwartek i piątek po Mszy świętej o godz. 15.00 adoracja Najśw. Sakramentu. W sobotę o godz. 9.00 Msza święta w int. wynagradzającej Niepokalanemu Sercu Maryi za zniewagi i grzechy a także w int. Kół Żywego Różańca. Po Mszy świętej wspólny różaniec i spotkanie Kół Żywego Różańca.
   
   
5. Zachęcamy do lektury parsy katolickiej, należność składamy do skarbony.
   
   
6. Plan Kolędy od 2 – 7 stycznia 2020
   

2 stycznia - czwartek - od godz. 17.00
Aleja Stanów Zjednoczonych 16 i 18
3 stycznia - piątek - od godz. 17.00
Aleja Stanów Zjednoczonych 20 i 20B
4 stycznia - sobota - od godz. 14.00
ul. Saska 4 i 6
7 stycznia - wtorek - od godz. 17.00
ul. Saska 2
ul. Egipska 3

Wszystkim naszym parafianom i gościom życzymy błogosławionej niedzieli i udanego tygodnia.

4 NIEDZIELA ADWENTU 22 XII 2019

1. Niedziela / 22 grudnia/ dzisiaj zapraszamy na Mszę świętą zbiorową na godz. 18.30, Nowennę i Litanię do św. Charbela. Po Mszy świętej ucałowanie relikwii i namaszczenie olejem Św. Charbela. Prośby lub podziękowania spisane na kartkach, będziemy mogli włożyć do koszyczka. Zapraszamy do wspólnej modlitwy, by przez wstawiennictwo Św. Charbela wypraszać u Pana Boga zdrowie i potrzebne łaski.
   
   
2. Zapraszamy na Msze świętą Roratnią w poniedziałek i we wtorek na godz. 6.45.
   
   
3. Można nabyć poświęcone opłatki na stół wigilijny oraz świece„Caritas”.
   
   
4. Przy Ołtarzu MB znajduje się kosz, do którego można składać dary na Święta dla osób samotnych.
   
   
5. 24 grudnia Wigilia. Pasterka dla dzieci i osób starszych o godz. 21.30, natomiast tradycyjnie o północy Pasterka dla pozostałych wiernych, na którą serdecznie zapraszamy.
   
   
6. 25 grudnia w 1-szy dzień Świąt Bożego Narodzenia nie ma Mszygodz. 7.00, pozostałe Msze święte wg porządku niedzielnego. Tego dnia nie ma spowiedzi.
   
   
7. 26 grudnia święto Św. Szczepana, pierwszego męczennika, drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia. Msze święte wg porządku niedzielnego.
   
   
8. Dziękujemy wszystkim, którzy pomogli w przygotowaniu Wigilii dla samotnych. Dziękujemy również sprzedawcom z bazarku przy ul. Egipskiej, a także tym wszystkim, którzy przygotowali świąteczny wystrój naszej świątyni i przed świątynią, a szczególnie Braciom z Totus Tuus. Serdeczne Bóg zapłać.
   
   
9. Kancelaria w tym tygodniu będzie czynna tylko - w poniedziałek po Mszy wieczornej do godz. 19.30 i w sobotę od 8.30 do 10.00.
   
   
10. Kolędę rozpoczniemy po przerwie świątecznej - w Nowym Roku, 2 stycznia. Wszystkim, którzy nas przyjęli po Kolędzie, serdecznie dziękujemy, a za złożone podczas Kolędy ofiary, składamy serdeczne Bóg zapłać.
    
    
11. W najbliższą niedzielę Słowo Boże wygłosi do nas Ks. Ryszard Halwa z Fundacji SOS Poczętego Życia. Po każdej Mszy świętej będziemy mogli nabyć kalendarze na Nowy Rok 2020, wspierając w ten sposób Fundację.
    
    
12. Zachęcamy do lektury prasy katolickiej, należność składamy do skarbony.
    
    
13. Wszystkim życzymy owocnego czasu ze spotkania z Narodzonym Chrystusem i wspaniałych chwil w gronie rodzinnym.
    

3 NIEDZIELA ADWENTU 15 XII 2019

1. Niedziela / 15 grudnia/ dzisiaj Wspólnota ABBA zaprasza na Mszę świętą
   na godz. 18.30 oraz na Wieczór Uwielbienia.
   
   
2. Zapraszamy na Msze święte ku czci Matki Bożej w Adwencie zwane „Roratami”,
   które sprawowane są codziennie o godz. 6.45.
   
   
3. W zakrystii można nabyć poświęcone opłatki na stół wigilijny i świece Caritas.
   
   
4. Przypominamy, że w czasie Kolędy, kancelaria parafialna czynna jest:
   - w poniedziałki, wtorki, środy i piątki po Mszy świętej wieczornej do godz. 19.30,
   a w soboty od 8.30 do 10.00.
   
   
5. W tygodniu - w czasie trwania Kolędy, wieczorem - spowiedź przed Mszą
   świętą.
   
   
6. Przy Ołtarzu MB znajduje się kosz, do którego można składać dary na Święta
   dla osób potrzebujących.
   
   
7. W czwartek / 19 grudnia / tego dnia imieniny obchodzi Ks. Darek.
   Zapraszamy na Mszę świętą w int. Ks. Darka na godz. 6.45.
   
   
8. W piątek / 20 grudnia / o godz. 16.30 w budynku plebanii organizujemy
   Wigilię dla samotnych. Serdecznie zapraszamy.
   
   
9. W sobotę / 21 grudnia / od godz. 10.00 odwiedzimy chorych przed Świętami.
   Chorych prosimy zgłaszać do zakrystii.
   
   
10. W niedzielę / 22 grudnia / o godz. 18.30 Msza święta zbiorowa, Nowenna do
    Św. Charbela i ucałowanie relikwii Św. Charbela.
    
    
11. Zachęcamy do lektury prasy katolickiej, należność prosimy złożyć do skarbony.
    

PLAN KOLĘDY:
16 grudnia - poniedziałek - od godz. 17.00
ul. Argentyńska 5 i 5A i ul. Afrykańska 12C
od godz. 18.00 ul. Argentyńska 7 i 9
od godz. 18.30 ul. Argentyńska 2

17 grudnia - wtorek - od godz. 17.00
ul. Afrykańska 12A
ul. Paryska 11/15
ul. Brukselska 21
ul. Brukselska, numery parzyste i nieparzyste
od godz. 18.00 ul. Brukselska 44
od godz. 19.00 ul. Brukselska 44A

18 grudnia - środa - od godz. 17.00
ul. Rzymska, numery parzyste i nieparzyste
ul. Kanadyjska 2
ul. Złoczowska
ul. Ateńska, segmenty
od godz. 18.00 ul. Kanadyjska 4
od godz. 19.00 ul. Kanadyjska 6

19 grudnia - czwartek - od godz. 17.00
ul. Alzacka, numery parzyste i nieparzyste
ul. Saska 6A
ul. Bajońska
od godz. 18.00 ul. Saska 16

20 grudnia - piątek - od godz. 17.00
ul. Saska , segmenty
od godz. 18.00 ul. Afrykańska 5

21 grudnia - sobota - od godz. 14.00
ul. Saska 8
ul. Lotaryńska 48, klatki 2 i 3
od godz. 16.00 ul. Lotaryńska 48, klatka 1

2 stycznia 2020- czwartek - od godz. 17.00
Al. Stanów Zjednoczonych 16 i 18

Osoby, które przybyły w tym roku do naszej Parafii i są zainteresowane Kolędą, prosimy, aby zgłosiły się do zakrystii lub kancelarii parafialnej.

Wszystkim życzymy dobrego wypoczynku i błogosławionego tygodnia.